پیر خادم مسجد پنج تن آل عباء روستای منجیر ، حاج ابراهیم کرد منجیری ( بزرگ خاندان کرد منجیری ) غروب جمعه 29 اسفند 1393 هجری شمسی ( مصادف با شب عید نوروز ) دعوت حق را لبیک گفت.

روحش شاد و یادش گرامی

زندگی کن!

حتی اگر بهترین هایت را از دست دادی . چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر برایت میسازد.

درمان درد مفاصل عبارتند از :

الف-شلغم را رنده کرده با عسل در ظرفی می پزند جوشانده غلیظ آن تسکین دهنده درد مفاصل نقرص و دمل می باشد.

ب-ضماد عصاره پیاز نرگس با عسل طبیعی بر اعضای دردهای مزمن عصبی و نقرس سبب از بین رفتن این دردها می گردد.

ج-بیماران مبتلا به درد مفاصل باید جوشانده برگ زیتون با عسل صبح ناشتا یک لیوان میل نمایند.

د-خوردن مخلوط سرکه و عسل با انگور فرنگی سبز(cassis) به علت داشتن مواد معدنی بسیار نافع است.

ه-مغز گردو را با زیره سیاه کرمانی نرم ساییده و با عسل مخلوط کرده به محل درد بمالید در تسکین درد مفاصل و پا درد مؤثر واقع می شود.

استفاده از سموم طبیعی در درمان بعضی امراض از دیر زمان ریشه در فرهنگ و تمدن بشری داشته و در این میان زهر زنبور عسل جایگاه ویژهای دارد. شواهد و قرائن دال بر آن است که بشر در قرون قبل از میلاد با درمان با زهر زنبور آشنا بوده است.بابلی ها و مصری ها و ایرانیان و رومی ها از جمله اقوامی بودند که از زهر زنبور عسل به منظور درمان امراض گوناگون استفاده می کردند. ژرمن ها و اسلاوها در قرون وسطی زهر زنبور عسل را برای درمان نقرس بکار می بردند و گرد خشک شده زنبور عسل را داروی مدر خوبی می دانستند.

امروزه برغم پیشرفتهایی که در کشور های پیشرفته در مورد صنعت پرورش زنبور عسل به طور اعم واستخراج زهر زنبور عسل و استفاده از آن در صنایع دارو سازی به طور اخص صورت گرفته متاسفانه در کشورما ایران علارغم وجود امکانات و آب وهوای مناسب در بعد تحقیقاتی هم مطالب مربوطه هم بسیار کم و سربسته ای می باشند.

بر طبق آخرین اطلاعات موجود هر گرم زهر خشک زنبور عسل در بازارهای جهانی به قیمت ۳۰۰ مارک خرید و فروش می شود.

( معادل قیمت ۶ گرم طلا ) برهمین اساس منطقی به نظر می رسد که سرمایه گذاری در این بخش و به کار گیری نیروهای متخصص می تواند در آینده ای نه چندان دور سود زیادی برای کشور عزیزمان به همراه داشته باشد.

فیزیولوژی دستگاه تولید زهر:

۱: سیستم ترشح زهر در زنبور عسل :

این سیستم از یک غدهء کوچک بازی و یک غدهء کوچک اسیدی تشکیل شده است . زهر از این دو غده ترشح شده و به داخل کانالهای زهر جریان می یابند. غدد زهری بسیار پیچیده و منشعب هستند . اجزای سازندهء زهراز سلولهای ترشحی ترشح و توسط کانالهای فرعی به کانال اصلی و ازآنجا به کیسهء زهر هدایت می شوند.

۲: چگونگی تولید زهر و عوامل موثر در آن :

کار غدد زهری در زنبور کارگربلافاصله بعد ازبلوغ شروع شده و حداکثر تولید آن ۲-۳ هفته ادامه می یابد اما ساخته شدن تمامی اجزای زهر در یک زمان انجام نمی شود. همچنین بین مقدار گرده موجود در طبیعت و تولید زهر رابطهء مستقیم وجود دارد به گونه ای معمولا” در فروردین و اردیبهشت تولید زهر افزایش می یابد. و در زنبوران تولید زهر در اثر تحلیل غدد زهری کاهش می یابد .

زنبوران کارگر جوان به محض خروج از جایگاهشان دارای ذخیرهء زهری بوده که به تدریج افزایش می یابد این مقدار معمولا” در دو هفتگی به حداکثر مقدار خود می رسد . یک زنبور کارگر می تواند ۲-۳ میکرولیتر تولید نماید.

Apis Dorsata بیشترین مقدار زهر را نسبت بهApis Mellifira تولید می کند ازهر ۱۰۰۰۰ زنبور ۱ گرم سم خشک بدست می آید. بطور کل غذاهایی که حاوی هیدرات کربن کمتر از مواد آلبومین دار در تولید زهر دخالت دارند.

۳: ساختمان نیش :

در زنبورهای کارگر و ملکه نیش اندام تخمریزی تغییر شکل یافته ای است که بصورت یک اندام دفاعی می تواند از بدن زنبور بیرون بیایید . علاوه بر این نیش ملکه در مکانیسم استقرارمستقیم تخم در داخل حجره ها نقش دارد. نیش بطور کلی از تغییر شکل پوست های حلقه های ۸ و۹ شکمی بوجود می آید.

طول نیش در زنبور عسل mm5-6 بوده که دارای ۱۴-۱۶ دندانه یا خار می باشد که پس از فرورفتن آن به داخل بدن مانع خروجش می شود.

۴: چگونگی نیش زدن :

این عمل در زنبورهای کارگر به ۲ صورت انجام می شود :

حالت (۱) : زنبور به آرامی و بدون عجله نیش خود را به داخل بدن انسان یا حیوان فرو کرد و پس از تزریق زهر آن را به آرامی خارج می کند.

حالت (۲) : زنبور به به سرعت حمله کرده و نیش خود را فرومی کند و در این حالت عموما” با توجه به ساختمان نیش که اره ای شکل می باشد بزر اثر تلاش برای خارج کردن نیش و فرار از خطر نیش به همراه کیسهء زهر و حتی روده هایش از بدن خارج شده و روی بدن موجود باقی می ماند این زنبور بعد از مدت کوتاهی می میرد .

نیش در حالت عادی بطرف شکم جمع شده و در صورت لزوم یک ماهیچهء مخصوص به خارج فرستاده می شود گنجایش کیسهء زهر ۲/۰ – mg 3/0 است . فرو کردن نیش در داخل بدن دشمن توسط حرکات جلو و عقب رفتن و لرزش توام با فشار و بلاخره پمپاژ و خالی کردن زهر در محل گزش می باشد .

نیش همانند کمانی فنرمانند عمل می کند و از دو قسمت راست و چپ تشکیل شده است که حرکات این دو قسمت متقابل بگونه ای است که یک قسمت جلو رفته و قسمت دیگر عقب نشینی می کند . پس از جدا شدن نیش از بدن زنبور عضله هایی که باعث حرکات نیش می گردند باعث ادامه یافتن عمل پمپاز زهر به داخل بدن می شود .

فروش عسل جنگلهای مازندران

صد در صد طبیعی و خالص

با خاصیت درمانی بسیار بالا

برای کسب اطلاعات جامع درباره خواص عسل و زنبور درمانی به بخش زنبورستان در قسمت موضوعات وب مراجعه فرمایید  

مسجد پنج تن آل عبا در روستای زیبای منجیر

گیاهی است که به حالات خودرو در جنگلها و اراضی غیر مزروع می روید و از ارتفاع آن تا شصت سانتی متر می رسد. ریشه های آبدار و سفید رنگی دارد و ساقه آن استوانه ای و راست است . برگ های آن بزرگ و دارای دم برگ است و گلهای آن به رنگ گلی مایل به بنفش و دارای خطوط تیره است . این گلها پس از خشک شدن به رنگ آبی در می آیند .

خواص درمانی: پنیرک حاوی موسیلاژ(لعاب نباتی) و ویتامین های A.B.Cاست. از برگ وگل این گیاه در طب استفاده می شود . پنیرک ضد سرفه و مرهم سینه است . خاصیت مسهلی و نرم کننده دارد . دم کرده آن برای کسانی که دچار یبوست و دارای معده و روده های تنبلی هستند توصیه می شود .

جوشاندن آن برای عفونتهای مثانه و اسهال خونی و سرفه های شدید مفید و موثر است . برگ و ریشه پنیرک را اگر به شکل ضماد در آورید و روی دمل و یا کورک بگذارید فورا سر باز می کند چون خاصیت مسهلی دارد و برای ورم مجاری گوارشی و ادرار مفید است .

خوشانده آن مي تواند امولسيون خوبي براي پوست باشد به خصوص براي پوست هاي حساس كه اثر نرم كنندگي و خنك كنندگي دارد. بخور آن درمان خوبي براي سر دردهاي سينوزيتي است، مي توان از دم كرده گل هاي اين گياه براي درمان سرماخوردگي و به خصوص سرفه و گرفتگي صدا مفيد است البته يادتان باشد اين گياه را بيشتر از پنج دقيقه نجوشانيم زيرا از خاصيت درماني آن مي كاهد. همچنين گل هاي آن را فشار دهيد تا تمامي موسيلاژهاي آن بيرون بريزد.
دم كرده اين گياه براي عفونت مفيد است، تقويت كننده خوبي براي رحم محسوب مي شود. اين دم كرده ادرار آور و براي ناراحتي هاي مثانه و كليه مفيد است. همچنين اين گياه مي تواند براي افرادي كه دچار تنبلي روده هستند و از يبوست رنج مي برند داروي مفيدي باشد.
بهتر است جمع آوري گل ها در فصل تابستان و جمع اوري برگ ها در فصل بهار انجام گيرد.

 

بنفشه معطر، گیاهی است علفی چندساله فاقد ساقه های مشخص به بلندی 3 تا 12 سانتی متر با ساقه های خزنده سطحی که در انتها ایجاد ریشه می نماید و برگ های تخم مرغی دایره ای، نوک تیز و با قاعده ای قلبی و عموماً طوقه ای با دمبرگی بلند.بنفشه معطر دارای گل های بنفش رنگ و زیبا است و در استان گیلان در کف جنگل های دارای نور کافی و حاشیه جاده ها و شیب های تند حاشیه جاده های جنگلی رشد می نماید و در اوایل بهار با گل های معطر و زیبای خود، جلوه یی باشکوه به مناطق جنگلی می دهد.

از گذشته ي خيلي دور، بنفشه ي عطري براي ايجاد آرامش و خواب راحت استفاده مي شده است. آتنيها يك شربت خواب آور از بنفشه و گلهاي ديگر كه  خشم را آرام مي كرده است تهيه مي نموده اند. چيدن گل بنفشه عطري دور سر بيمار، يك شيوه ي درماني قديمي و خانگي براي سرگيجه است و كولپپر بر اين عقيده بوده كه بنفشه اختلالاتي را كه در سر موجب خواب آلودگي مي شوند درمان ميكند.
جرارد نيز، شربت بنفشه را براي بيخوابي و سردرد و همچنين سوزش گلو تجويز مي نموده است. گياه پزشكان جديد به ارزش خلط آوري برگها و گلهاي بنفشه ي عطري واقف شده اند و براي درمان سرفه، التهاب نايژه و زكام آن را تجويز مي كنند.

 چندين آزمايش در دهه ي 1960 انجام گرفت و معلوم شد عصاره ي برگ بنفشه مانع از رشد غدد سرطاني در موش شده است .بيش از 2000 سال است كه بنفشه ها را به سبب بوي مطبوع و معطري كه دارند كشت ميكنند. عرق و عطر بنفشه در عصر ويكتوريا در انگلستان از محبوبيت زيادي برخوردار بوده است. امروزه در قناديها از گلبرگهاي نباتي شده ي بنفشه ي عطري  براي تزئين كيك، شيريني و شكلات استفاده مي شود. در فرانسه، رسم بر اين است  كه غذاهاي تهيه شده با گوشت گوساله را با گلبرگهاي بنفشه تزئين كنند. برگ و گلهاي بنفشه ي عطري، سرشار از ويتامينهاي آ و سي هستند

از ترکیبات مؤثر موجود در عصارهٔ گیاه گزنه، می توان به استیل کولین، اسید کافئیک، اسید فرمیک، فلاوونوئیدهائی مانند کوئرستین، هیستامین، سروتونین، گلوکوکوئینون و استرول هائی مانند استیگماسترول، فنول ها و مواد معدنی اشاره کرد. ریشهٔ گیاه حاوی تانن های مختلف، کومارین، تری ترپن و استرول هائی مانند بتاسیتواسترول است. بتاسیتواسترول ترکیبی است که باعث بهبود علائم ناشی از بروز هایپرتروفی (بزرگ شدن بافت) پروستات می شود.

در گذشته از این گیاه براي تغذيه استفاده مي كردند و از خواص درماني آن اطلاع داشته اند . جالينوس حكيم كه در قرن دوم ميلادي زندگي مي كرده آنرا براي رفع سرماخوردگي و بيماری دستگاه تنفسي بكار مي برده است . گزنه گياهي است علفي و چند ساله كه ساقه آن چهار گوش بوده و بطور قائم تا ارتفاع يك متر بالا مي رو د. اين گياه در خرابه ها ،‌باغها و نقاط مرطوب كه چهارپايان از آن عبور مي كنند بحالت خودرو مي روي ريشه اين گياه خزنده بوده و در ناحيه اي كه سبز مي شود كم كم تمام منطقه را فرا مي گيرد . ساقه اين گياه را پرزها و تارهاي مخروطي شكل پوشانده كه در صورت لمس كردن ساقه بدست مي چسبد و پوست را مي گزد كه توليد خارش و سوزش مي كند و شايد بهمين دليل آنرا گزنه ناميده اند . تخم آن نرم ، ريز و تيره رنگ و مانند تخم كتان است قسمت مورد استفاده اين گياه برگهاي تازه ، ريشه ف شيره و دانه آن است

یکی از خواص درمانی برگ های گیاه گزنه درمان عفونت های دستگاه اداری است. در درمان عفونت مثانه و دیگر التهابات قسمت های انتهای دستگاه اداری، این گیاه بسیار مفید واقع می شود. این خاصیت گزنه به واسطهٔ دیورتیک یا مدر بودن آن باعث می شود تا از بار میکروبی دستگاه کاسته شود. علاوه بر این خاصیت های ضدالتهابی و تقویت کنندگی سیستم ایمنی نیز در بهبود شرایط بسیار مؤثرند.

ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه گزنه قادرند از طریق مهار اتصال گلوبولین متصل به هورمون جنسی مردانه به سلول های پروستات، از عوارض ناشی از بزرگ شدن پروستات بکاهند. البته اگر این دارو به همراه نخل اره ای (Saw Palmetto) و پیجئوم (Pygeum) مصرف شود تأثیرات بهتری حاصل خواهد شد. بررسی های انجام شده نشان می دهند که برگ های گزنه خاصیت ضدحساسیت فصلی دارند. تب یونجه (Hay fever) که با علائمی چون احتقاق بینی، عطسه، خارش و اشک ریختن همراه است، در نتیجهٔ واکنش سیستم ایمنی و عوامل آلرژن موجود در هوا مانند گرده ها و رگ وید (Regweed) ایجاد می شود. برگ های گزنه از طریق مهار ترشح هیستامین و عوامل ضدالتهابی که در پی این واکنش اینی آزاد می شوند، علائم ایجاد شده را بهبود می بخشند.

برگ های این گیاه در برخورد با پوست می توانند باعث بروز واکنش های حساسیتی و افزایش جریان خون در سطح پوست و تجمع خون در موضع شوند. از این ویژگی می توان در درمان اگزما به ویژه کودکان استفاده کرد. استفاده از این گیاه به ویژه در زمانی که اگزما در نتیجهٔ بروز حالات عصبی و استرس تشدید می شود، بسیار ثمربخش است. علاوه بر این مصرف این ماده در درمان التهابات پوستی و همچنین برطرف کردن شورهٔ سر بسیار مؤثر بوده و باعث بازگشت رنگ طبیعی مو می شود. گذشته از این برخی شواهد حاکی از تأثیر این داروی گیاهی در درمان آکنه است.

تركيبات شيميايي
گزنه داراي تانن ، لسيتين ،‌اسيد فورميك ، نيترات پتاسيم و كلسيم ، تركيبات آهن درد ، ويتامين C و نوعي گلوكوزيد است كه پوست را قرمز مي كند از سرشاخه هاي اين گياه ماده قرمز رنگي بنام اورتي سين استخراج مي شود .
خواص دارويي
گزنه از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است 1

) گزنه مو را تقويت كرده و از ريزش موي سر جلوگيري مي كند ، حتي در بعضي از مورد موي سر دوباره مي رويد . براي استفاده از اين خاصيت 6 گرم سر شاخه ها و برگها و ريشه گزنه را بتنهايي و يا با 30 گرم چاي كوهي در يك ليتر آبجوش ريخته و آنقدر بجوشانيد تا حجم مايع به نصف برسد . شبها مقداري از اين مايع را به سر بماليد و صبح بشوئيد .

2)براي برق شدن و جلا دادن به موها بعد از شستشوي سر موها را با چاي گزنه ماساژ دهيد . بدين منظور يك قاشق چايخوير بگ گزنه خشك را در يك ليوان آب جوش ريخته و مدت نيمساعت بگذاريد بماند . ماساژ دادن با اين چاي ، شوره سر را برطرف مي كند.

 3)دستگاه هاضمه را تقويت مي كند

4)ادرار را زياد مي كند

5)براي درمان بيماري قند مفيد است بدين منظور يك فنجان چاي گزنه را سه بار در رو.ز ميل كنيد

6)ترشح شير را در زنان شيدره زياد مي كند

7)اخلاط خوني را برطرف مي كند

8)بيماريهاي پوستي را برطرف مي كند

9)براي باز كردن عادت ماهيانه از دانه گزنه استفاده كنيد

10)در درمان كم خوني موثر است و تعداد گلبولهاي قرمز را زياد مي كند

11)اگر در ادرار خون وجود داشته باشد گزنه آنرا برطرف مي كند

12)گزنه عرق آور است 13

)پاك كننده اخلاط سينه ، ريه و معده است

14)نيروي جنسي را تقويت مي كند

15)گرفتيگ هاي كبدي را رفع مي كند

16)براي از بين بردن زگيل ، ضماد برگهاي تازه آنرا روي زگيل بماليد .

17)براي پاك كردن مثانه ، رفع عفونت مثانه و دفع سنگ از مثانه برگ گزنه را همراه با ريشه شيرين بيان دم كنيد و بنوشيد

18)براي التيام زخم ها و زخم هاي سرطاني از ضماد تخم گزنه مخلوط با عسل استفاده كنيد

19)براي برطرف كردن كهير از جوشانده گزنه بمقدار سر فنجام در روز بنوشيد 20

)درد نقرس را كاهش مي دهد

21)براي برطرف كردن ناراحتي هاي زنانه قبل از عادت ماهيانه از چاي گزنه استفاده كنيد

22)ناراحتي هاي كليه را برطرف مي كند

23)ضماد آن درد عضلاني را برطرف مي كند

24)كرم معده و روده را مي كشد

 25)درمان كننده بواسير است

26)براي برطرف كردن درد رماتيسم ، برگهاي تازه آنرا روي پوست بماليد .
 

طرز استفاده
1- دم كرده گزنه : مقدار 40 گرم برگ گزنه را در يك ليتر آبجوش ريخته و بمدت 10 دقيقه دم كنيد . مقدار مصرف آن سه فنجان در روز بعد از غذاست . 2- جوشانده گزنه : مقدار 30 گرم گزنه را در يك ليتر آب ريخته و بمدت 10 دقيقه آنرا بجوشانيد . اين جوشانده براي تصفيه خون مفيد است . مقدار مصرف آن يك فنجان بين غذاها در روز است . 3-تنطور گزنه :‌يك قسمت برگ گزنه را با پنج قسمت الكل 50 درجه طبي مخلوط كرده و در داخل شيشه در بسته بريزيد و بمدت 15 روز هر روز آنرا تكان دهيد بعد از اينمدت آنرا صاف كرده و در شيشه دربسته نگاهدري كنيد . مقدار مصرف آن 15-10 قطره سه بار در روز مي باشد .

--------------------------------------------------------------------------------

مضرات
گزنه اگر بيش از حد استفاده شود ممكن است براي روده ها و كليه ها مضر باشد بنابراين بهتر است با صمغ عربي و كتيرا خورده شود مقدار مصرف بيش از 10 گرم در روز ممكن است باعث بند آمدن ادرار شود . زنان باردار و كودكان بايد از مصرف آن خورددي كنند .

 چاي گزنه
خواص: كاهش دهنده قند خون، غلظت خون، چربي، ضد صفرا و سنگ كليه، ضد سرطان و امراض كليوي، ادرار آور، ضد خونريزي ها،  ضد ريزش مو، رفع خستگي،  زياد كننده شير مادر

طرز تهيه: يك قاشق غذاخوري در يك قوري+ ۲ ليوان آب سرد + نبات

  البته باید پنج گرم در روز  مصرف شود و مصرف بیش از حد آن باعث می شود پتاسیم از بدن خارج شود.

 پلیم (آقطی سیاه)

آقطی سیاه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. پوست ثانوی (داخلی) ساقه و ریشه آن از نظر طبی موثرترین قسمت‌های این گیاه است.

۱- در درمان رماتیسم و درد مفاصل موثر است.

۲- ادرارآور است.

۳- ملین و ضد یبوست می‌باشد و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات روده بزرگ در آنها ضعیف شده‌است.

۴- دم کرده برگهای خشک شده آن در رفع اسهال موثر است.

۵-برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگهای تازه این گیاه را له کرده و یا اینکه از آن پماد تهیه کنید و روی بواسیر دردناک بگذارید.

۶- درمان کننده استسقاء یم باشد و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می‌سازد.

۷- برای از بین بردن خارش بدن، پوست ساقه آنرا در روغن بجوشانید و سپس آنرا صاف کرده و بگذارید سرد شود. این روغن را روی قسمت‌هایی که خارش دارد بزنید.

۸- برای جوشخوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، از دم کرده ریشه این درختچه استفاده کنید.

۹- دم کرده گلهای خشک شده آقطی سیاه درمان کننده گریپ، سرما خوردگی، بیماریای دستگاه تنفسی و نقرس می‌باشد.

۱۰- جوشانده گلهای خشک شده این گیاه برای معالجه برونشیت و ذات الجنب مفید است.

۱۱- بخور گلهای آقطی سیاه برای درمان بیماریای سل مفید بوده و اخلاط چسبناک را از گلو خارج می‌سازد.

۱۲- بیماریهای کلیه و مجاری ادرار را درمان می‌کند.

۱۳- سنگ کلیه را خارج می‌سازد.

۱۴- شیرمادران شیرده را زیاد می‌کند.

۱۵- در درمان بیماریهای صرع مفید است.

۱۶- جوشانده گلهای خشک شده آقطی سیاه را بصورت کمپرس روی زخم‌های اگزما بگذارید اثر مطلوب خواهد داشت.

۱۷- خوردن میوه آقطی سیاه مالیده آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می‌شود.

۱۸- جوشانده گلهای آقطی سیاه را روی سوختگی‌ها بگذارید و کمپرس کنید ف اثر شفابخش درد.

۱۹- برای از بین بردن ورم چشم می‌توان چشم را با جوشانده گلهای این گیاه شستشو داد.

۲۰- جوشانده برک این درخت آفت درختان و سبزیجات را از بین می‌برد.

۲۱- اگر پوست حساس درید برای شستن صورت یا پاک مدرن آرایش از دم کرده آقطی سیاه استفاده کنید.

۲۲- برای شادابی پوست صورت از بین بردن لکه‌ها و کک و مک می‌توان از ماسک زیر استفاده کدر:

گلهای خشک شده آقطی سیاه را دم کنید و مقدری پودر باقلای خشک را در ظرفی بریزید سپس دم کرده آقطی سیاه را روی آن ریخته و خمیری تهیه کنید. این خمیر را بصورت ماسک روی صورت بگذارید و پس از یک ربع ساعت بجوشانید این ماسک را هر روزه روی پوست خود بگذارید تا صورت را جوان و شاداب کند.

طرز استفاده: ۱) جوشانده : مقدر ۶۰ گرم پوست ساقه، برگ و یا میوه این درختچه را در یک لیتر آب ریخته و بگذارید آهسته بجوشد تا حجم آن به نصف برسد. سپس آنرا صاف کنید.

۲) شراب آقطی سیاه: ۱۵۰ گرم پوست ساقه یا ریشه این گیاه را در یک لیتر آب شراب سفید ریخته وبگذارید بمدت ۱۵ روز بماند البته هر روز آنرا هم بزنید. پس از اینمدت آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهدری کنید. مقدر مصرف این شراب یک قاشق سوپخوری و سه بار در روز است.

۳) سرکه آقطی سیاه: ۱۰-۲۰ گرم برگهای خشک شده این درختچه را در یک لیتر سرکه ریخته و بگذارید تا مدت دو هفته بماند و هر روز آنرا بهم بزنید . پس از این مدت آنرا صاف کرده و در شیشه دبست نگهدری کنید. مقدر مصرف این شراب سوپخوری و سه بار در روز است.

۴) دم کرده آقطی سیاه: مقدر ۱۰۰ گرم گل خشک شده این درختچه را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت ۱۰ دقیقه دم کنید. از این دم کرده یم توانید برای شستشوی زخم‌ها استفاده کنید.

۵) شیره یا آب میوه: میوه‌های رسیده آقطی سیاه را فشار داده تا شیره آن خارج شود. مقدر مصرف این شیره یک قاشق چایخوری مخلوط در یک لیوان آب می‌باشد.

۶) شراب آقطی سیاه: آب میوه را گرفته و با هم وزن آن قند مخلوط کنید. سپس این مخلوط را بجوشانید ا شربت غلیظی بدست آید.

مقدر مصرف این شربت یک قاشق غذا خوری قبل از هر غذا است

مضرات

استفاده زیاد از آقطی سیاه ممکن است باعث تهوع و همچنین ورم روده‌ها شود.

آقطی سیاه سرد است و بنابراین افراد سرد مزاج حتماً باید آنرا با عسل بخورند.

  مریم‌ گلی‌ (گل تلخو)
مریم‌ گلی‌ گیاهی‌ است‌ علفی‌ چند ساله‌ به‌ ارتفاع‌ حدود ۵۵ـ ۲۵ با گلها یی به‌ رنگ‌ آبی‌ روشن‌ یا ارغوانی‌ و به‌ طول‌ ۲ ـ ۳ سانتی‌متر که‌ معمولاً درتابستان‌ سال‌ دوم‌ ظاهر می‌شود.

مریم‌ گلی‌ حاوی‌ اسانس‌ های ساپونین‌ و یک‌ مادة‌ تلخ‌ به‌ نام‌ پیکروسالوین‌،مقداری‌ تانن‌، لعاب‌، ساپونوزید، آسیاراژین‌، مواد صمغی‌ و دیترین‌ است‌.

قسمت‌ مورد استفاده‌ داروی‌ مریم‌ گلی‌ برگهای‌ تازه‌ و یا خشک‌ و سرشاخه‌های گلدار آن‌ است‌ که‌ در موقع‌ گل‌ دادن‌ از اواسط اردیبهشت جمع آوری‌ شده‌ و در سایه‌ در حرارت‌ کمتر از ۳۵ درجه‌ سانتیگراد‌خشک می گردد.

خواص‌ و اثرات‌ دارویی‌:

در زمان های گذشته از آن برای تقویت معده و ناراحتی های گوارشی استفاده می کرده اند که در ذیل خواص آن به صورت کامل آمده است  .

طبع‌ مریم‌ گلی‌ گرم‌ است.دارای‌ خواص‌ دارویی‌ پیشاب‌آور (ملایم‌)، قابض‌، ضد التهاب‌،بندآورنده‌ خون‌، مقوی‌ عمومی‌، محرک‌، نیروبخش‌، ملین‌، ضد تشنج‌، پایین‌آورنده ‌فشار خون‌، قاعده‌آور، ضد عفونی‌ کننده‌، اشتهاآور، نشاط‌ آور و... است‌.

مریم‌ گلی‌ در موارد عفونتهای‌ مجاری‌ تنفسی‌، سوءهاضمه‌، ضعف‌ اعصاب‌،خستگی‌ مفرط‌، التیام‌ زخم‌ها، قطع‌ شیر، تنظیم‌ قاعدگی‌، نقرس‌، رماتیسم‌،استسقاء، تب‌ نوبه‌، دردهای‌ عادت‌ ماهیانه‌، کم‌ خونی‌، افسردگی‌، ورم‌ کلیه‌،عوارض‌ یائسگی‌، ترشحات‌ قاعدگی‌ زنان‌ و لاغری‌ به‌کار می‌رود.

مریم‌ گلی‌ عمل‌ معده‌ را تحریک‌ می‌کند و به‌ هاضمه‌ یاری‌ می‌رساند و خون‌ راسریعتر به‌ جریان‌ می‌اندازد.

در استعمال‌ خارجی‌ به‌ شکل‌ لوسیون‌ یا کمپرس‌ برای‌ ترمیم‌ زخم‌ها وسرمازدگی‌ها، خراشهای‌ پوست‌ و بندآوردن‌ شیر استفاده‌ می‌شود.

کشیدن‌ برگهای‌ خشک‌ مریم‌ گلی‌ به‌جای‌ سیگار برای‌ افراد مبتلا به‌ تنگی‌ نفس‌،سنگینی‌ گوش‌ و سرماخوردگی‌ و اختلالات‌ نزله‌ و ورم‌های‌ حلق‌ ناشی‌ ازسرماخوردگی‌ مفید است‌.

دم‌ کرده‌ یا جوشانده‌ ۱ ـ ۲ قاشق‌ برگهای‌ ساییده‌ شده‌ مریم‌ گلی‌ در یک‌ لیتر آب‌به‌عنوان‌ دهان‌ شویه‌ و غرغره‌ در رفع‌ التهابات‌ دهان‌، التهابات‌ لثه‌ و ورم‌ لوزه‌ و درمان‌برفک‌ به‌کار می‌رود. از این‌ جوشانده‌ به‌عنوان‌ شست‌ و شو و ضدعفونی‌ کننده‌ دهان‌و التیام‌ زخم‌های‌ دهان‌ و ناراحتیهای‌ حلق‌ استفاده‌ می‌شود.

جوشانده‌ ۱۰ گرم‌ برگ‌ مریم‌ گلی‌ در ۱۰۰ گرم‌ سرکه‌ قابلیت‌ پایین‌ آوردن‌ قندخون‌ در بیماران‌ دیابتی‌ را دارد.

دم‌ کرده‌ ۳۰ تا ۴۰ گرم‌ برگ‌ خشک‌ در یک‌ لیتر آب‌ جوش‌ پس‌ از صاف‌ شدن‌ درصورت‌ سوءهاضمه‌ و به‌عنوان‌ مقوی‌ معده‌ و جهت‌ ضعف‌ اعصاب‌ یک‌ فنجان‌تناول‌ نمایند. خیسانده‌ ۱ تا ۱۵ گرم‌ برگ‌ مریم‌ گلی‌ در نیم‌ لیتر آب‌ را در ۲۰ گرم‌ عسل‌یا شکر شیرین‌ کرده‌ برای‌ درمان‌ آنژین‌ و ورم‌ لوزه‌ می‌توان‌ از این‌ محلول‌ به‌صورت‌شست‌ و شوی‌ دهان‌ استفاده‌ کرد.

 نام‌هاي ديگر آن: شالبيه، مريمي، مريميه، مريميه صغيره، مريم چمني، خزنه و سالوي مي‌باشد.

1. طبع آن گرم است.
2. دمكرده اين گياه يك تونيك و مقوي براي تقويت روح، بدن و افزايش طول عمر است.
3. جهت معالجه يبوست شب‌ها از دمكرده اين گياه بنوشند.
4. جهت درمان وبا از دمكرده اين گياه مي‌توان استفاده كرد.
5. مريم گلي براي انواع تب‌ها مفيد مي‌باشد.
6. جهت اختلالات كبدي از دمكرده اين گياه مي‌توان استفاده كرد.
7. براي بيماري صرع و فلج از دمكرده اين گياه مي‌توان استفاده كرد.
8. مريم گلي آرام‌كننده اعصاب و تقويت‌كننده عضلات مي‌باشد.
9. جهت درمان دل‌درد و نفخ كمي از مريم‌ گلي را كف‌مال كرده در دهان ريخته آهسته بمكند تا درد برطرف شود.
10. خانم‌هاي نازا از دمكرده اين گياه استفاده كنند.
11. مريم گلي پايين آورنده فشار خون است.
12. جهت پوست‌هاي چرب از بخور مريم گلي استفاده شود.
13. شستشو با جوشانده مريم گلي جهت خارش پوست مفيد مي‌باشد.
14. براي درمان سوختگي از ضماد جوشانده مريم گلي استفاده مي‌شود.
15. براي درمان برفك دهان 10 گرم مريم گلي را در 200 سي‌سي آب سرد ريخته حرارت مي‌دهيم تا جوش آيد 12 دقيقه بجوشد 10 دقيقه دم‌كرده در دهان مزمزه شود.
16. براي درمان خونريزي لثه از روش شماره 15 استفاده گردد.
17. جهت برطرف كردن اسهال 10 گرم مريم گلي را در 500 سي‌سي آب‌جوش ريخته 10 دقيقه دم‌كرده صاف نموده بعد از هر غذا يك فنجان بنوشند.
18. جهت درمان ناراحتي‌هاي گوارشي از قبيل سوءهاضمه، سنگيني معده، حالت تهوع از دمكرده مريم گلي بنوشند.
19. جهت درمان درد گلو، ورم لوزه 25 گرم مريم را با 500 سي‌سي آب سرد حرارت داده تا به جوش آيد 10 دقيقه دم‌كرده روزي 6 – 5 بار غرغره كنند

بارهنگ به همراه قدومه و به دانه مخلوطی درست می‌کنند که به عنوان نرم کننده سینه و برطرف کننده سرفه وخارش‌های گلو مصرف سنتی دارد. خواص درمانی ریشه، برگ و دانه این گیاه اثر نرم کننده دارد و از آن‌ها به عنوان تصفیه کننده خون، آرام کننده ناراحتی‌های آسم مرطوب، اسهال‌های ساده و ورم مخاط دهان استفاده می‌شود. جوشاندهٌ دانه بارهنگ در رفع بیماری‌های التهابی کلیه و مثانه موثر است. اگر برگ تازه بارهنگ به مدت چند ساعت در آب جوشیده قرار بگیرد، سپس قطعات آن بر روی زخم‌های باز قرار گیرد، نه تنها زخم‌ها را از خطر آلودگی حفظ می‌کند، بلکه سرعت بهبود را باعث می‌شود. جوشاندهٌ ریشه گیاه همراه با عسل، اگر به صورت غرغره مصرف شود، ورم حلق را از بین می‌برد. برگ تازه و له شدهٌ بارهنگ اگر در محل گزیدگی زنبور عسل و پشه مالش داده شود درد را تسکین می‌دهد. میزان مصرف جوشانده 50 تا 100 گرم ریشه یا برگ بارهنگ در یک لیتر آب به مقدار سه فنجان در روز مجاز است. این گیاه در جاهای مختلفی می روید و انواع مختلفی دارد. معمولاً از دانه‌های این گیاه استفاده می‌شود. از این گیاه برای ناراحتیهای تنفسی استفاده می‌شود و یکی از گیاه‌های لعاب دار و دارای ماده سافورین است. دانه‌های آن را در آب خیس می‌کنند. این گیاه عوارض جانبی ندارد. از برگ این گیاه به وفور استفاده می‌شود و برگ آن خاصیت ضد عفونی کننده دارد و همچنین دانه این گیاه هم خاصیت ضد عفونی کننده و خلط آوری خوبی برای دستگاه تنفسی دارد.

طبع‌ بارهنگ‌ سرد و خشک‌ است‌.

بارهنگ‌ کبیر دارای‌ خواص‌ قابض‌، تب‌بر، تونیک‌، نرم‌کننده‌، تصفیه‌کننده‌خون‌، ضد اسهال‌، محرک‌، معرق‌، مدر، ضد رماتیسم‌ و ضد اسهال‌ خونی‌، ضدالتهاب‌ کلیه‌ و مثانه‌، و ضد باکتری‌ است‌.
بارهنگ‌ کبیر در موارد خونرویهای‌ ریوی‌، وجود خون‌ در اخلاط‌، عفونتهای‌مجاری‌ تنفسی‌، التهابات‌ چشمی‌، بیماریهای‌ کبدی‌، زردی‌، استفراغ‌, درد دندان‌، کولیک‌، مالاریا، سوزاک‌، احساس‌ سوزش‌ در لوله‌مری‌، نزله‌ مجاری‌ ادرار و دستگاه‌ هضم‌، رفع‌ تحریکات‌ در نزله‌های‌ مزمن‌ برونشها استفاده‌ می‌گردد.

در استعمال‌ خارجی‌ بکار بردن‌ کرم‌ بارهنگ‌ در معالجه‌ جوشهای‌ صورت‌،جوش‌ غرور، جوش‌ ناحیه‌ بینی‌، زنخدان‌ و گونه‌ها و زخم‌های‌ جلدی‌ توصیه‌ شده‌است‌.

دانه بارهنگ ضد اسهال بوده و از آن به همراه  قدومه , تخم مرو و به دانه , مخلوطی به نام چهار تخمه درست می کنند که بعنوان نرم کننده سینه و بر طرف کننده سرفه و خارشهای گلو مصرف سنتی دارد.

خواص درمانی ریشه، برگ و دانه این گیاه اثر نرم کننده دارد و از آن‌ها به عنوان تصفیه کننده خون، آرام کننده ناراحتی های آسم مرطوب، اسهال های ساده و ورم مخاط دهان استفاده می شود.

درمان برونشیت: گلیکوزید اوکوبین موجود در برگ های گیاه خاصیت ضد التهاب داشته و در سینه دردها برای درمان برونشیت از آن استفاده می شود. به این منظور برگهای خرد شده گیاه را در یک لیتر آب سرد ریخته و به ملایمت می جوشانند. مصرف این جوشانده برای درمان برونشیت بسیار موثر است . بارهنگ یکی از گیاهان لعاب دار و دارای ماده سافورین است.

برگهای این گیاه بسیار زبر و خشن می باشند و برای استفاده در سالاد آنها را در آب جوش قرار داده و فیبرهای آن را جدا می کنند. بهتر است از ساقه های گیاه استفاده نشود زیرا میزان فیبر موجود در آنها بیشتر است .

نحوه و میزان مصرف

1.     التیام زخمها: قرار دادن برگ های تازه این گیاه بر روی زخمهای دیر التیام، باعث بهبود آنان می گردد. اگر برگ تازه بارهنگ به مدت چند ساعت در آب جوشیده قرار بگیرد، سپس قطعات آن بر روی زخم های باز قرار گیرد، نه تنها زخم‌ها را از خطر آلودگی حفظ می کند، بلکه سرعت بهبود را باعث می شود. جوشانده ریشه گیاه همراه با عسل، اگر به صورت غرغره مصرف شود، ورم حلق را از بین می برد.

2.     میزان مصرف جوشانده 50 تا 100 گرم ریشه یا برگ بارهنگ در یک لیتر آب به مقدار سه فنجان در روز مجاز است.

3.     جوشانده‌ 10 گرم‌ ریشه‌ یا برگ‌ بارهنگ‌ در 150 گرم‌ آب‌ به‌صورت‌ حمام‌ چشم‌ در رفع‌ ورم‌ پلک‌ و ورم‌ ملتحمه‌ مفید است‌.

4.     برگ‌ تازه‌ و له‌ شده‌ بارهنگ‌ اثر خنثی‌کنندگی‌ سم‌ حشرات‌ و گزیدگی‌ زنبور دارد و جهت‌ رفع‌ خارش‌ و تحریکات‌ پوستی‌ استفاده‌ می‌شود.

5.     از جوشانده‌ 100 گرم‌ ریشه‌ بارهنگ‌ در یک‌ لیتر آب‌ به‌صورت‌ غرغره‌ برای‌درمان‌ گرفتگی صدا و تورم‌ خرخره‌ استفاده‌ می‌شود.

6.     جوشانده‌ مقداری‌ برگ‌ بارهنگ‌ (به‌مدت‌ 5 دقیقه‌) در شیر پس‌ از صاف‌ کردن‌ وسرد شدن‌ به‌ پوست‌ صورت‌ مالیده‌ می‌شود. که‌ باعث‌ نرم‌ و شاداب‌ شدن‌ پوست‌ وجلوگیری از بروز ناراحتیهای‌ ناشی‌ از گرما و اشعه‌ خورشید می‌گردد.

7.     جوشانده‌ برگ‌ بارهنگ‌ در استعمال‌ داخلی برای‌ جلوگیری‌ از خونریزی‌ بواسیرو زیادی خون‌ عادت‌ ماهیانه‌ زنان‌ مفید است‌.

8.     جوشانده‌ دانه‌ بارهنگ‌ در استعمال‌ داخلی‌ در رفع‌ اسهال‌، رفع‌ بیماریهای‌التهاب‌ کلیه‌ و مثانه‌ استفاده‌ می‌گردد.

9.     دم‌ کرده‌ یا جوشانده‌ ملایم‌ 2 تا 4 گرم‌ برگ‌ بارهنگ‌ به‌عنوان‌ تب‌ بر و دارو جهت‌رفع‌ نزله‌های ششی مصرف‌ می‌شود.

10.   از دم‌ کرده‌ یا جوشانده‌ 2 تا 4 گرم‌ برگ‌ بارهنگ‌ به‌عنوان‌ داروی‌ رفع‌ درد دندان‌و رفع‌ درد گوش‌ و رفع‌ سردرد می‌توان‌ استفاده‌ نمود.

11.  از دم‌ کرده‌ 2 تا 4 گرم‌ از دانه بارهنگ‌ به‌عنوان‌ داروی‌ ضد تشنج‌ مصرف‌می‌نمایند.
ضماد حاصل‌ از برگ‌ بارهنگ‌ به‌صورت‌ موضعی‌ به‌عنوان‌ داروی‌ ضدبواسیراستفاده‌ می‌شود.

12.    دو مشت‌ برگ‌ بارهنگ‌ را در یک‌ لیتر آب‌ جوش‌ دم‌ کنید. از این‌ دم‌کرده‌ برای‌درمان‌ اسهال‌ و اسهال‌ خونی‌، ورم‌ امعاء روزانه‌ 5 تا 6 فنجان‌ بنوشید. از دم‌ کرده‌فوق‌الذکر در موارد برونشیت‌ و تنگی‌ نفس‌ نیز به‌کار می‌رود.

13.   جوشانیده‌ 25 تا 50 گرم‌ ریشه‌ یا برگ‌ بارهنگ‌ در دو لیوان‌ آب‌ پس‌ از هرغذا یک‌ استکان‌ با کمی شکر برای‌ درمان‌ آسم‌، برونشیت‌ مزمن‌، خونریزی‌ ریه‌(هموپتیزی‌) تناول‌ نمایید.

14.    دم‌ کرده‌ یا جوشانده‌ 50 گرم‌ برگ‌ بارهنگ‌ در یک‌ لیتر آب‌ برای‌ درمان‌ اسهال‌ ویا در موارد تنگی‌ نفس‌ و التهابات‌ ریوی‌ به‌کار می‌رود.

15.   در بیماریهای سینه, استفاده از شیره گیاه به صورت زیر توصیه شده است:
مقداری برگ بارهنگ را اختیار کرده در آب می شویند . سپس آنها را بر روی یک پارچه تمییز پهن می کنند تا آب آنها خشک شود سپس برگها را به قطعاتی تقسیم می نمایند و شیره آن را می گیرند و هم وزن آن عسل به آن اضافه می کنند و به مدت 20 دقیقه می جوشانند.مصرف مقدار کم این ماده غلیظ شده که مدتی بدون خراب شدن می تواند در ظروف سربسته باقی بماند , در رفع بیماریهای سینه توصیه گردیده است. اگر به ماده مذکور , جوشانده گلهایی که اثر رفع سرفه و تسکین ناراحتی های سینه دارند اضافه شود نتیجه بهتری حاصل می گردد.

16.  1-3 قاشق دانه های بارهنگ را به مدت 2 ساعت در نصف لیوان آب بخیسانید تا متورم شود سپس آن را یکجا بخورید مسهل ملایمی است.

17.   دم کرده آن در درمان عفونتهای دستگاه تنفس موثر است , ترشحات مجاری برونش ها را از بین می برد و به جهت دارا بودن مقدار زیادی سیلیس , مخاط جهاز هاضمه را تقویت و آرام می کند و جراحات را با آن پانسمان می کنند.

18.   نوشیدن جوشانده و شربت بارهنگ هر روز 3 فنجان برای درمان درد, سوزش و ترش کردن  معده مفید ذکر شده است.

تأثیر گیاه بارهنگ در درمان بیماریها

فیبرهای نوعی گیاه دارویی به نام بارهنگ از قرار گرفتن باکتریها در مجاورت سلولهای روده جلوگیری می کند . فیبرهای گیاه بارهنگ که گیاهی شبیه موز است و در مناطق حاره ای یافت می شود از قرار گرفتن باکتریها در مجاورت سلول های روده جلوگیری کرده و مانع از بروز بیماری های ا لتهابی روده می شود . برای اثر بخش بودن این شیوه درمان ، می بایست بارهنگ به میزان زیاد مصرف شود . حدود 95 هزار نفر در انگلیس به بیماری التهاب روده مبتلا هستند

 بابا آدم Burdock
نام علمی Arctium lappa

 بابا آدم كه فيل گوش و آراقيطون نيز ناميده مي شود گياهي است علفي و دوساله كه ارتفاع ساقه آن تا 1/5 متر مي رسد . اين گياه بحالت وحشي در دشت ها و نواحي معتدل و مرطوب و سايه در اروپا و آسيا مي رويد . ساقه آن كه شبيه پوست مار است پوشيده از كركهاي خشن و زبر مي باشد . برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن بحالت افتاده بر روي ساقه قرار درد .رنگ برگها در قسمت چسبيده به ساقه سبز كم رنگ و هر چه بطرف انتهاي برگ نزديك تر مي شويم تيره تر مي شود .ريشه گياه دراز دوكي شكل و مانند هويج بضخامت انگشت دست بوده وداراي مقدر زيادي كربنات پتاسيم و نيترات پتاسيم است . پوست ريشه بابا آدم قهوه لي ، مغز آن سفيد و طعم آن كمي شيرين است ولي بوي تهوع آوري درد . ميوه آن پس از رسيدن بصورت فندقه اي با 3 يا 4 سطح و برنگ زرد حنايي ظاهر مي شود .در انتهاي ميوه تارهاي زرد رنگي وجود دارد كه در موقع عبور گوسفندان و جانوران به پشم هاي آنها مي چسبد و موجب پخش تخم اين گياه به مناطق ديگر مي شود .
بابا آدم در بعضي از نقاط ايران بحالت وحشي مي رويد . از ريشه اين گياه استفاده طبي بعمل مي آيد پس از خارج كردن ريشه بابا آدم از خاك آنرا بخوبي شسته و به قطعات كوچك سه سانتيمتري تقسيم كرده و در اثر حرارت خورشيد يا در كوره هاي مخصوصي خشك مي كنند .
خواص داروئي:
از نظر طب قديم ايران ريشه بابا آدم سرد و خشك است .
1) بهترين تصفيه كننده خون است و خون را تميز كرده و سموم را از بدن خارج مي كند .
2)جوشهاي صورت و كورك را برطرف مي كند .
3)ادرار آور و معرق است .
4)سيستم لنفی بدن را تميز مي كند .
5)بيماريهاي پوستي نظير اگزما ، گل مژه و زخم ها را برطرف مي كند .
6)تورم را از بين ميبرد .
7) تقويت كننده بدن است .
8)جوشانده برگهاي بابا آدم را در معالجه سرگيجه و رماتيسم بكار مي برند .
9)براي تنظيم قند خون و معالجه بيماري قند از جوشانده برگهاي بابا آدم بمقدر سه فنجان در روز استفاده كنيد
10)براي معالجه سرخك ، برگهاي بابا آدم را با كمي شكر بجوشانيد و به مريض بدهيد .
11)جوشانده تخم بابا آدم ضد عفوني كننده است .
12)تخم بابا آدم ضد كرم معده و روده است .
13)در ناراحتي هاي ريوي و گلو درد از جوشانده تخم بابا آدم استفاده كنيد .
14)در معالجه ذات الريه بكار مي رود .
15)ريشه بابا آدم در برطرف كردن سرماخوردگي موثر است .
16)تب حاصل از بيماري مخملك را برطرف مي كند.
17)در معالجه يبوست موثر است .
18)بعنوان ضد سم در هنگام نيش زدن جانوران سمي استفاده مي شود.
19) براي معالجه كچلي برگ بابا آدم را دم كرده و روي پوست سر بماليد .
20)براي معالجه زخم ها و التيام جراحات ، جوشانده برگ بابا آدم را با مقدر مساوي روغن زيتون مخلوط كرده و روي زخم ها و جراحات بماليد .
21) ريشه بابا آدم علاج كم خوني و رنگ پريدگي است زيرا داراي مقدر زيادي آهن است .
22)براي معالجه رماتيسم و آرتروز مفيد است .
23) نقرس را برطرف مي كند .
24)در معالجه بيماريهاي عفوني موثر است .
25)درد سياتيك را آرام مي كند .
26)در برطرف كردن كمر درد موثر است .
27)آب آوردن بدن را درمان مي كند .
28) هضم غذا را تسريع مي كند .
29)ورم كليه را دفع مي كند .
30)آنهائيكه ميل زيادي بخوردن شيريني و شكر دارند اگر صبح ناشتا از دم كرده اين گياه بنوشيد بزودي اين عادت رفع خواهد شد .
31)برای ترک قهوه مفید است.
32)كهير را برطرف مي كند.
33)ريشه بابا آدم را له كرده و يا بجوشانيد و آنرا روي كورك و يا اگزما بماليد تا آنرا برطرف كند .
34) براي جلوگيري از ريزش مو و تقويت آن جوشانده غليظ ريشه بابا آدم را به سر ماليد .
35)براي برطرف كردن سوزش و درد گزيدگي زنبور با حشرات برگ بابا آدم را له كرده و به محل گزيدگي بماليد .
ریشه، تخم و برگ آن مصرف میشود

ضماد برگ : موجب اكسيده شدن و زائل شدن سم مار مي شود ، رفع كننده خارش و تحريكات جلدي

دانه : داراي روغن كه زود خشك مي شود و در اثر ماندن كهنه نمي شود.

روش استفاده : برگ و ريشه (دم كرده)

1 – بابا آدم +گزنه + افسنطين + آرنيكا + مريم گلي : تحريك رشد مو ، تقويت موي سر و ضد ريزش مو

2 – بابا آدم + بارهنگ + بنفشه (روغن – موضعي) : رفع درماتيت گهواره و بثورات جلدي ناشي از ادرار

عوارض جانبي و منع مصرف : گزارش نشده است.

 نام فارسی:بنگ دانه بذرالبنک

نام عملی:hyoscyamus nigerنام عمومی: henbane       

         
نام عربی:بذر البنج             
نام فرانسوی:josqiame noire

گیاه شناسی
بنگ دانه گیاهی علفی و بوته ای است که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر می رسد برگ ها تقریبا مثلثیو نوک تیز و دارای بریدگی های نسبتا عمیقی هستند به طوری که به لوب هایی نامساوی و نوک تیز تقسیم شده اند طول برگ ها به 20 و عرض آنها به 7 سانتمتر می رسد و در قسمت انتهایی ساقه بدون دمبرگ می باشد رنگ برگ ها سبز روشن است گل های گیاه اکثرا زرد کمرنگ می باشد  و شبکه ای ظریف به رنگ بنفش یا ارغوانی سطح برگ ها را پو شانده که خود یکی از کلیدهای شناسایی گل های بنگ دانه است. این گل ها اکثرا در یک طرف ساقه با فواصل نسبتا منظم قرار می گیرند و در قسمت انتهای ی ساقه به صورت مجتمع در می آیند گل ها پس از رشد کامل به میوه ای پوشینه تبدیل می شوند که حاوی تعداد زیادی دانه های کروی و ریز است که به رنگ قهوه ای کمرنگ می باشد . میوه پوشینه که حدود نیم سانتمتر قطر دارد با کاسبرگ های کوزه مانند که پنج نوک تیز در دهانه دارند محصور شده و دیده نمی شود این گیاه اصولا دو ساله است ولی انواع یکساله آن نیز و جود دارد  گیاه بنگ دانه و به خصوص دنه های رسیده آن بسیار سمی است به طوری که می تواند باعث مرگ شود قسمت مورد استفاده گیاه در ایران اطراف تهران کرج نواحی شمالی ایران آذربایجان ارومیه تبریز آستارا اردبیل اراک تفرش عمارلو گرگان رودبار و نواحی دیگر می باشد

تاریخچه:
بذر النج(هن بن) به احتمال زیاد توسط دیوسکورید شناسایی و معرفی شده است گونه ای که اولین بار گزارش شده و مورد استفاده قرار می گرفته شاید هیوسیاموس آلبوس باشد هن بن در قرون وسطی در انگلستان کتاب رسمی دارویی انگلستان وارد شده و مورد استفاده بوده است.

ترکیبات مهم:
گیاهان جوان بیشتر حاوی هیوسین و مقدار کمتری هیوسیامین هستند در حالی که گیاهان رسیده مقدار بیشتری
هیوسیامین دارند و آلکالوئید اصلی آنها را تشکیل می دهد.مقدار آلکالوئیدها در ریشه این گیاه16%  درصد در دانه ها1% در صد در برگ ها تا 8% در صد میباشد ترکیبات مهم دیگر شامل رزین تاتن موسیلاژ و آلکالوئیدهای آپوآتروپین آتروپین کـــــــــــــوسکوهگرین کولین اسکوپین پیریدین تروپین و اسکوپولین است همچنین ترکبیات دیگری از جمله اسید بوتیریک کو مارین و گلو کوزید تلخ هیوسی پیکرین در گیاه وجود دارد

دارو شناختی واثرات مهم:
از برگ های خشک بنگ دانه به علت وجود آلکالوئید هیوسیامین برای درمان اعتیاد به الکل و تریاک استفاده می شود . در اروپاه از این گیاه به عنوان مسکن گوش درد و روماتیسم استفاده می کنند . می گویند برگ بنگ دانه دور کننده موش است در قرن وسطی از بنگ دانه به عنوان بی حس کننده استفاده می شد و گاه با آکونیت تاتوره تریاک وغیره آن را مانند سیگار دود می کردند. در داستان های عربی" هزار و یک شب " از این گیاه یاد شده که با قرار دادن آن بر روی آتش نگهبانان را گیج خواب آلود می کردند.همچنین از عصاره آن جهت سفتی غدد پستان و درمان کارسینوما سرطان پاروتید و زخک های سرطانی استفاده می شده است.

از چای بنگ دانه نیز به عنوان پایین آورنده قند خون ضد اسپاسم ضد نفخ خواب آور گشاد کننده مردمک مسکن ومخدر استفاده می کردند این گیاه برای درمان آسم برونشیت سرفه و روماتیسم مفید است در هندوستان گاه از برگ گیاه به همراه  پودر دانه ها برای تسکین دندان درد به صورت سیگار استفاده می کردند در روسیه از مخلوط بنگ دانه مریم گلی وتتوره به صورت سیار برای تسکین آسم استفاده می کنند از دانه های گیاه جهت تهیه شیاف برای دردهای رحم استفاده می شود .. دانه ها دارای خاصیت ضد درد و مخدر هستند و قرن ها مو رد استفاده بوده اند . پس از استخراج مواد مخدر دانه ها روغن صمغ و رزین آن را جدا و استفاده می کنند در هیومیوپانی از تنتور این گیاه می توان برای بهبود درد قفسه  سینه , قطع قاعدگی , عفونت چشم , تب , نوعی کوری , التهاب روده باریک , خون دماغ و رفتار جنسی غیر عادی استفاده کرد.

سمیت و عوارض جانبی :
بنگ دانه با توجه به وجود آلکالوئید های بسیار سمی ممکن است موجب مرگ گردد .علائم مسمومیت شامل استفراغ سردرد افزایش بزاق دهان تشنج وکما می باشد. این علائم با مصرف خوراکی و با کشیدن دود آن می توان ایجاد شود .
و در مراحل پیشرفته باعث مرگ گردد در موارد مسمومیت آن از محلول خوراکی 4 درصد اسید تانیک و گاه از کافئین و یا مرفین با با احتیاط استفاده می شود

طریقه و میزان مصرف:
با توجه به اینکه میزان آلکالوئید های قسمت های مختلف گیاه وهمچنین گیاهان نواحی مختلف گونه های متعدد آن متفاوت است توصیه می شود از داروهای استاندارد و صنعتی این گیاه که در داروخانه ها موجود بوده و توسط پزشک تجویز می گردد استفاده شود.

مهم ترین اثرات گزارش شده:
سمی ضد درد بی حس کننده ضد استیل کولین آنتی کولینرژیک ضد سم سرب ضد ترشح بزاق ضد اسپاسم افزایش دهنده قوای جنسی قابض ضد نفخ تشنج آور خواب آور مسهل گشاد کننده مردمک چشمشل کننده عضلات اعتیاد آور مسکن پاراسمپاتوتلی تیک و جونده کش مثل موشها

نکات قابل توجه:
1-همه گونه بنگ دانه سمیو خطزناک هستند. گونه هابی دیگر آن در  ایران h.reticulatus , h.mutius 
است که در بسیاری از نقاط ایران یافت می شوند.

2-با توجه به وجود چندین گونه هیوسیامین در ایران و گسترش آن در نقاط مختلف لازم است همگان با این گیاه سمی اشنا باشند چرا که مسمومیت های منجر به مرگ به خصوص درکودکان که علاقه زیادی به بازی با میوه آن دارند گزارش شده است.

3-شناسایی این گیاه برای عموم حداقل با دو مشخصه میوه کوزه مانند آن که در بالا پنج لبه نوک تیز ختم می شود و همگی در یک طرف ساقه قرار دارند و گلبرگ هایی که سطح آنها را از شبکه ظریف بنقش رنگی پوشانده است .

4-گونه هایی از بنگ دانه در نواحی شمالی تهران و راه های شمالی ایران به خصوص در ارتفاعات که مسیرهای اصلی کوهنوردی و مسافرت عموم میباشد وجود دارد که نسبتا زیاد است باید مراقب بود.

5- در سال های اخیر اسپره هایی از عصاره بنگ دانه در اروپا تهیه شده که برای دفاع شخصی به خصوص خانم ها در برابر افراد مهاجم و مزاحم مورد استفاده قرار می گیرد . این اسپری می تواند باعث گیجی و به هم خوردن تعادل فرد مهاجم گردد.با اینکه در قدیم از تنتور برگ و دانه این گیاه یه اشکال مختلف استفاده می شده ولی برای جلوگیری از مسمومیت های خطرناک و منجربه مرگ بهتر است از داروهای صنعتی این گیاه که کاربردهای فراوانی دارد با دستور پزشک استفاده شود                                                             

خار مریم Milk Thistle:

خار مریم به رفع علایم هپاتیت، سیروز و حالات التهابی کبد کمک می کند. خار مریم یکی از مهمترین گیاهان دارویی معروف به درمان اختلالات کبدی محسوب می شود. حتی یونانیان باستان نیز می دانستند که خار مریم در درمان یرقان مفید است.

پزشکان قرون وسطی از این گیاه در درمان ناراحتیهای کبد و سایر ناراحتیها استفاده می کردند و مادران شیرده نیز از برگ خار مریم برای افزایش شیر خود برای تغذیه کودکشان استفاده می کردند.

میوه خار مریمحاوی عنصر فعالی به نام “سیلی مارین” است. سیلی مرین ترکیبی حفاظت کننده از کبد در درون خار مریم است. این عنصر سلولهای آسیب دیده کبد را که در اثر الکل و سایر مواد سمی صورت می پذیرد ترمیم می بخشد. عنصر مزبور از نابودی سلولهای جدید کبد در اثر مواد مشابه پیشگیری می کند.

معرفی گیاه

خار مریم اصالتاً بومی منطقه مدیترانه است. این گیاه امروزه در سرتاسر نقاط دنیا از اروپا تا آسیا و از آفریقا تا آمریکای شمالی گسترده شده است. این گیاه تنومند معمولاً در مناطق خشک و آفتابی رشد می کند. ساقة‌ این گیاه در قسمتهای فوقانی خود شاخه می دهند و ارتفاع و طول این گیاه از ۴ تا ۱۰ پا می رسد.

برگهای این گیاه پهن و دارای خالها یا رگه های سفید است. گلهای آن قرمز ارغوانی است. میوة ریز و پوست سفت آن قهوه ای، لک دار و براق است. این گیاه به آسانی رشد می کند و در طول کمتر از یک سال به سرعت به بلوغ می رسد

ترکیبات گیاه

فرآورده های این گیاه از تخمهای داخل میوه تهیه می شوند. تخمهای آن حاوی ۱/۵ تا ۳ درصد سیلی مارین است. سیلیمارین در واقع از گروهی از عناصر به نام فلاون لیگناند تشکیل شده است. مهمترین فلاون لیگنان همانا “سیلی بارین” (که گاهاً به آن سیلی بین گفته میشود) است. سایر عناصر فلاون لیگناند موجود در سیلی مارین عبارتند از: ایزوسیلابین، دی هیدروسیلی بین، سیلی دیانین و سیلی چرستین.

اشکال موجود :

* انواع کپسولهای استاندارد تهیه شده از خار مریم خشک (هر کپسول حاوی حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلی گرم سیلی مارین است).

* چندین نوع چای حاوی عصاره استاندارد.

* عصاره مایع.

* تنتور.

نحوه مصرف

خار مریم از آسیب دیدگی کبد در اثر مواد شیمیایی خطرناک و الکل جلوگیری می کند. سیلی مارین ضد اکسید به مراتب قویتر از ویتامین C , E عصاره های استاندارد خار مریم در درمان سیروز کبدی، هپاتیت B مزمن، بیماریهای الکلی مزمن کبد و آسیبهای وارده بر کبد در اثر مواد سمی مؤثر است.

سیلی مارین مؤثرترین عامل خنثی کننده مسمویت مرگ بار ناشی از خوردن قارچ سمی است. عصاره استاندارد این گیاه می تواند در صورت مصرف آن ۱۰ دقیقه بعد از خوردن قارچهای مرگبار (Amanito Phalloides) از مسمومیت مربوط پیشگیری کند. اگر قارچ شمی خورده اید یا هرگونه ماده سمی مصرف کرده اید فوراً همیشه خود را به پزشک برسانید.

اگر با مشکلات و ناراحتی کبد دست به گریبان هستید یا اگر الکل زیاد مصرف می کنید (یا در گذشته زیاد مصرف می کردید) پزشک معالج شما احتمالاً مصرف خار مریم را توصیه خواهد کرد. این گیاه می تواند در رفع عارضه کبد در صورت مصرف زیاده از حد استامینوفن (مسکن غیر آسپیرینی) مؤثر باشد. گیاه خار مریم همچنین در افزایش میزان جریان صفرا مؤثر است و به کاهش علایم بیماری پسوریازیس کمک می کند. لازم است از کپسولهای استاندارد استفاده کنید. این توصیه بدان خاطر است که سیلی مارین موجود در تخم خار مریم را نمی توان به راحتی جذب کرد.

سیلی مارین در صورت متمرکز بودن به سرعت وارد سیستم بدن شما میشود و این ماده به صورت کپسول از فشردگی بیشتری برخوردار است. از مصرف عصاره های الکل اجتناب کنید. میزان مصرفی توصیه شده این گیاه عبارت از مصرف روزانه ۱۲ تا ۱۵ گرم گیاه خشک (۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم سیلی مارین) است. اگر بنا به آسیب دیدگی کبد از خار مریم استفاده می کنید (آسیب دیدگی ناشی از الکل،‌ انواع دارویا مواد شیمیایی)، میزان توصیه شده مصرف روزانه سه بار ۱۲۰ میلی گرم گل خار مریم (حدود سه کپسول) است.

شکل جدیدی از خار مریم به نام کمپلکس سیلمارین- فسفوتیدیل کولین نیز وجود دارد. این نوع ماده دارویی بهتر از خار مریم استاندارد جذب بدن میشود. در آزمایشهای بالینی این داروی جدید به تنهایی بهتر از سیلمارین در درمان اختلالات کبد عمل کرده است. فسفاتیدیل کولین به عنوان عنصر اساسی در غشاء سلول به سیلمارین کمک می کند تا به راحتی به غشاء سلول بچسبد. این حالت از ورود و نفوذ مواد سمی به درون سلولهای کبد جلوگیری می کند. دوز مصرفی توصیه شده از کمپلکس سیلمارین-فسفاتیدیل کولین عبارت است از مصرف روزی ۲ بار ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم.

نکات احتیاطی

سازمان دارو و مواد غذایی آمریکا خار مریم را به عنوان یک مکمل غذایی منظور کرده است و از اینرو هیچ محدودیتی در استفاده از آن وجود ندارد. اگر طبق دستور مصرف، این گیاه دارویی را مصرف کنید هیچ خطری متصور نیست. گاهی اوقات این گیاه اثر ملین خفیف دارد. اگر چنین حالتی رخ دهد، مقداری از مواد فیبری نظیر قند، پسیلیوم، سبوس جو یا پکتین میل کنید. مصرف این نوع فیبر باید از شلی مدفوع و هر نوع ناراحتی گوارشی را برطرف کند.

تداخل های احتمالی

خار مریم را می توان در کنار سایر گیاهان دارویی، مکملهای غذایی وداروها مصرف کرد. باید از پزشک معالج خود در خصوص میزان مصرف خار مریم در صورت ابتلا به اختلال و ناراحتی کبد یا هر نوع وضعیت درمانی حاد سؤال کنید

عصاره دارواش در درمان سرطان و ایدز مفید است

گیلانیان : عصاره گیاه دارواش در درمان سرطان و ایدز مفید است ، همچنین در تپش قلب ، حرکات غیر ارادی سریع و پرشی ،‌صرع و رماتیسم مفید است.
دارواش (نام علمی: Viscum album) یک گیاه نیمه انگلی راسته سندل (Santalales) است ، برگ دارد و می‌تواند قسمتی از مواد غذایی خود را تولید کند.
واژه “ دارواش “ در فارسی و گیلکی به معنی ‘ علف درخت’ است. این گیاه انگل درختان است ولی خسارت زیادی به آن‌ها نمی‌زند و گیاه انگلی خیلی مهمی نیست. بذر آن توسط پرندگانی از قبیل دارکوب در تنه درختان قرار می‌گیرد و جوانه می‌زند و رشد می‌کند.
این گیاه دارای گل‌های زیبایی است که حتی بعضی مواقع به خاطر گل‌های زیبای آن، آنرا از بین نمی‌برند و اجازه رشد آن را روی درخت می ‌دهند ، دارواش ریشه خود را درون شاخه‌های سایر درختان فرو کرده و شیره خام گیاه را گرفته سپس شیره خام را به شیره پرورده تبدیل کرده و استفاده می‌کند.

دارواش (تلفظ درست: داروش)(نام علمی: Viscum و Mistletoe) یک گیاه نیمه انگلی راسته سندل (Santalales) می‌باشد و برگ دارد و می‌تواند قسمتی از مواد غذایی خود را تولید کند.

این گیاه انگل درختان می‌باشد ولی خسارت زیادی به آن‌ها نمی‌زند و گیاه انگلی خیلی مهمی نیست. بذر آن توسط پرندگانی از قبیل دارکوب در تنه درختان قرار می‌گیرد و جوانه می‌زند و رشد می‌کند. این گیاه دارای گل‌های زیبایی می‌باشد که حتی بعضی مواقع بخاطر گل‌های زیبای آن، آنرا از بین نمی‌برند و اجازه رشد آن را روی درخت می‌دهند .این گیاه ریشه خود را درون شاخه‌ها سایر درختان فرو کرده و شیره خام گیاه را گرفته سپس شیره خام را به شیره پرورده تبدیل کرده و استفاده می‌کند.

 واژهٔ دارواش در فارسی و گیلکی به معنی «علف درخت» است. دکتر معین تلفظ آنرا داروش ذکرکرده است.

دارواش (Mistletoe) نام گونه اروپایی( Viscum album) است، ولی این نام به كلیه گیاهان نیمه انگل خشبی نسبت داده می شود. دارواشها گیاهان نیمه انگلی هستند كه بر روی درختان، بوته ها و سایر گیاهان رشد می كنند. آب و نمكهای معدنی را از میزبان جذب نموده، با انجام عمل فتوسنتز، كربوهیدراتهایی تولید می كنند كه مملو از انرژی می باشند چند صد گونه دارواش در دنیا وجود دارد كه غالباً در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می كنند(1).در ایران نیز در جنگلهای شمال، گونه دارواش اروپایی و در غرب گونه موخور (Loranthus europaeus ) و بر روی گونه های سوزنی برگ دارواش كوتوله (Arceuthobium sp.) مشاهده می شود، كه متأسفانه در ایران از آنها تنها به عنوان یك گیاه انگل و مزاحم نام برده و كمتر استفاده دارویی می شوند(3).دیوس كوریدوس، پیش از میلاد مسیح، از دارواش به عنوان یك گیاه سمی و دارویی نام می برد و در سال 1682 در فرانسه به قدرت زیاد آن در صرع اشاره كرده اند،ولی استفاده از آن از سال 1900 میلادی رونق خاصی گرفت.
دارواشها دارای تیرامین آمین، بتا فنیل اتیل آمین، ویسكوتوكسین و لكتین هستند كه خصوصیات مولكولی و فارماكولوژیكی ویسكوتوكسینها شباهت بسیار زیادی به زهر مار دارد(5و6). بنابراین با توجه به خواص دارویی بسیار مناسب دارواشها و همچنین خاصیت نیمه انگلی آنها،می توان با برداشت و قطع این گیاه از میران آسیب رسانی به درخت کاست و به عنوان یک گیاه دارویی کارآمد استفاده نمود. 
 

در گياهنامه هاي غربي، چين و خاورميانه قديم تنها گونه مورد استفاده در پزشكي گونه( Viscum album)بوده است ولي امروزه خصوصيات دارويي و درماني گونه هاي ديگر (موخور، دارواش كوتوله و-) نيز كشف شده است. دارواشها داراي موسيلاژ، قند، روغن ثابت، رزين و مقداري تانن و نمكهاي مختلف هستند. قسمت فعال گياه، رزين(ويسين) است كه در نتيجهء عمل تخمير، توده اي زرد رنگ، چسبنده و رزيني مي شود. از برگهاي پودر شده، سته هاي رسيده و شاخه هاي جوان و يا عصاره مايع در درمان استفاده مي كنند(3). دارواشها را معمولا- در بهار جمع آوري ودر هوا يا در كوره الكتريكي در دماي 106 درجه فارنهايت خشك مي كنند.در اروپا بيشتر از روش تزريق و در ايالات متحده معمولا"از جوشانده يا از تنتور(عصاره الکلي) استفاده مي کنند. دز دارويي دارواش بسيار کم و مقادير زياد آن مي تواند سمي باشد.براي تهيه جوشانده دارواش، 5/2 گرم (نصف قاشق چايخوري) از پودر کاملا" نرم شده را در يک فنجان آب سرد مخلوط نموده و به مدت 12 ساعت در دماي اتاق قرار مي دهند، سپس از صافي عبور داده و مصرف مي نمايند. ماکزيمم مصرف روزانه 10 گرم (2 قاشق چايخوري) دارواش مي باشد. از خواص درماني اين گياه مي توان به کم کردن فشار خون، بهبود گردش خون، شل نمودن سفتي عضلاني، بند آورنده خونريزي داخلي،تشنج، نقرس، هيستري (نوعي بيماري رواني كه با شبيه سازي اختلالات گوناگون همراه است)، سياه سرفه، آسم، سرگيجه، اسهال، ، كره(حركات غير ارادي سريع و پرشي)، تپش قلب، صرع، رماتيسم، سردرد ميگرني، اضطراب و اخيرا- سرطان و ايدز اشاره كرد. از عصاره دارواش اروپايي در درمان سرطان استفاده مي كنند. درمان سرطان با اين عصاره ممكن است به چند ماه تا چند سال زمان نيازمند باشد. از عصاره دارواش در درمان ايدز نيز استفاده مي کنند. در سال 1998 از تزريق اين عصاره براي بهبود پاسخ ايمني استفاده گرديد(7). در بسياري از نقاط غرب كشور نيز روستائيان جهت درمان دمل و زخم و حتي شكستگي و ضرب ديدگي دست و پا از اين گياه استفاده مي كنند(3). در بررسي اثر عصاره هيدروالكلي ميوه گياه موخور در پيشگيري از تشنج ناشي از نيكوتين در موشهاي سوري، ثابت شد كه اين عصاره به طور معني داري از تشنج حاصله مي كاهد و مي تواند جايگزين داروهاي صناعي در درمان بيماران گردد (2). در مناطق غرب كشوربخصوص ايلام نيز از نرم شدهء برگ موخور(نوعي دارواش) براي خروج چرك از زخم و دمل استفاده مي كنند و نيز براي كاهش درد ناشي از شكستگي استخوان،شاخه هاي تازه و سالم گياه را بر روي محل شكستگي مي گذارند. از ساييدهءميوه موخور نيز به عنوان موبر استفاده مي كنند. جوشاندهء برگ گياه موخور در درمان زخمهاي دستگاه تناسلي نيز مؤثر است        

پونه کوهی^۱ یا پونه وحشی از گونه نعناع ها^۲ می باشد که سرشار از ترکیبات آروماتیک معطر می باشند. پونه کوهی دارای ساقه ای چهارگوش و برگهای کُرکی قرینه در دو طرف ساقه می باشد. شکل برگها بیضی شکل و به رنگ سبز و بنفش می باشد. با گذشت زمان ساقه حالت خشک چوبی گرفته، برگها بزرگتر و ضخیمتر شده و گلهای بنفش رنگ شروع به رشد می کنند.

پونه کوهی از گیاهانی است که در دره ها و تفرجگاههای ییلاقی شمالی تهران از دارآباد گرفته تا گلاب دره، دربند، درکه، کَن و دیزین به صورت وحشی در کنار جویهای آب و در مجاورت بوته های گزنه و … می روید. مرغوبترین نوع پونه وحشی در کنار چشمه ها و آب ذوب شده برفها می روید و بهترین فصل برای چیدن پونه وحشی اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت است. پونه کوهی دوست دارد ساقه در آب و رو به سمت آفتاب داشته باشد.

پونه کوهی بسیار مُعطّر و سرشار از یُد و مواد معدنی است. پونه وحشی را می توان به صورت خام به عنوان سبزی خوردن یا در سالاد مصرف کرد. بعضی کوهنوردان از چند عدد برگ پونه تازه در طبخ چای استفاده می کنند. پونه کوهی را می توان پس از خرد کردن به همراه چند عدد تخم مرغ و کمی آرد برای طبخ کوکو سبزی نیز مورد استفاده قرار داد.

پونه از خانواده نعناع است و برای هضم غذا مفید می باشد . جویدن نعنا و پونه برای برطرف کردن سکسکه مفید است . و ضد تشنج و آرام کننده اعصاب است .

خواص درمانی :

پونه کوهی از بهترین گیاهان تقویت کننده به شمار می رود . مصرف پونه کوهی کار روده های را منظم می کند . درد معده و بی اشتهایی را تسکین می بخشد و برای ناراحتی های کبدی بسیار موثر است . دم کرده پونه برای اسهال اسهال خونی - اسهال باسیلی و همچنین ناراحتی های عصبی - اختلالات گوارشی مفید و موثر است . دم کرده پونه تقویت کننده خوبی است اگر گاهی پس از سرو غذا در معده احساس سنگینی نمودید و یا از غذا ترش ردید و یا به کلی ناراحت شدید می توانید از این دمکرده استفاده کنید . 

چاي پونه

خواص: داراي خواص آنتي بيوتيك است، ضد شب ادراري، مقوي قوي معده و قلب، جهاز هاضمه، بهترين ادرار آور، رقيق كننده خون، ضدسرفه حساسيت،  خلط آور،  صفرابر، مصرف آن بعد از مصرف لبنيات توصيه مي شود، براي درد سينه و آزاد كردن اخلاط مفيد است. مفيد براي درمان نفخ و نقرس،  براي به تأخير انداختن عادت ماهانه مفيد است.
طرز تهيه: يك قاشق غذاخوري در قوري+ ۲ ليوان آب سرد + نبات

نام گیاه:  نسترن کوهی, گل سرخ وحشی, گل سرخ بری , گل باغی یا گل باخی - گل محمدی

 نام محلی: در کردستان شیلان یا دلیق گویند.

نام علمی: Rosa canina L.

نام انگلیسی: Dog rose – pig rose

تیره: گل سرخ Rosaceae

 تاریخچه

نسترن کوهی از گیاهان دارویی ارزشمندی است که مردم اکثر سرزمینها از میوه های این گیاه برای درمان بعضی از بیماریها استفاده می کنند. از میوه نسترن کوهی میوه بدون دانه و حتی از دانه آن به عنوان دارو یاد شده است.میوه این گیاه سرشار از ویتامین C است و سایر ویتامینها را نیز دارا می باشد و برای جبران کمبود ویتامینهای بدن استفاده می شود.

در برخی از کشورها از میوه های نسترن کوهی مربا یا مارمالاد تهیه می کنند مواد موثره این گیاه سبب کاهش اسید اوریک و معالجه ناراحتیهای ناشی از نقرس می گردد. از این مواد همچنین برای مداوای تورم کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود. روغن دانه های نسترن کوهی در صنایع بهداشتی و آرایشی مورد استفاده فراوانی دارد. صرف نظر از خصوصیات دارویی این گیاه جنبه های زینتی آن در فضای سبز (بخصوص در مناطقی که از نظر شرایط آب و هوایی و خاکی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند) در خور توجه بوده و حتی در اغلب اوقات به عنوان پایه برای رزهای زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه پراکنش زیادی در کشور دارد و حتی در بعضی نقاط به عنوان علف هرز در مزارع رشد می کند.(7)

خصوصیات گیاهشناسی

نسترن کوهی گیاهی درختچه ای و چند ساله است و بطور خودرو در مناطق خشک روی صخره ها و حتی در بوته زارها می روید. ارتفاع آن متفاوت و بسته به شرایط اقلیمی محل رویش 3 – 0.5 متر است. ساقه آن مستقیم و استوانه ای شکل است و انشعابات متعددی دارد که گیاه را پرپشت و استوانه ای شکل می سازد، ساقه ها پوشیده از خارهای خمیده یا قلابی شکل می باشد. برگها مرکب شانه ای و دندانه داربوده, تعداد برگچه ها فرد و بین 5 تا 11 عدد است. برگچه ها روی دمبرگ مشترکی به طول 2-7 سانتی متر قرار می گیرند. هر برگچه صاف و کبود رنگ بوده , گاهی روی رگبرگ کمی کرک وجود دارد و در رگبرگهای پشت برگچه تارهای غده ای وجود دارد.برگچه ها دارای دندانه های اره ای نوک تیز کشیده رو به بالا می باشند.   گلها معطر, به قطر 2-8 سانتی متر بوده و به دنبال یکدیگر بر روی ساقه ظاهر می شوند،دارای یک پایک صاف و کم و بیش خزی به طول 0.5-2.5 سانتی متر و گلبرگها سفید یا صورتی رنگ  هستند . کاسبرگها شانه ای پس از ریختن گلبرگها برگشته و معمولاً بعد از رسیدن میوه خزان کننده خامه بدون کرک یا دارای مقدار کمی کرک می باشد.  

میوه آن  گرد یا تخم مرغی کوزه ای شکل , کشیده , صاف با رنگ قرمز روشن (در مرحله رسیدگی کامل به رنگ قرمز تیره مایل به قهوه ای) که سینورودون نام داردو دانه ها در داخل آن قرار دارد. پس از انجام عمل لقاح در گل، جدار برجستگی کوزه ای شکل ضخیم و قرمز رنگ شده ، مواد مختلف ذخیره می نماید و Cynorrhodon نامیده می شود. (نام Cynorrhodon به تفاوت به نهنج فرو رفته و کوزه ای شکل اطلاق می گردد). جدار داخلی قسمت کوزه ای شکل، دارای الیاف باریک، نازک و ابریشمی است و در آن فندقه های متعدد بیضوی زاویه دار و بسیار سخت جای دارد که میوه حقیقی گیاه هستند.

 زمان گلدهی: اردیبهشت تا خرداد

محل رویش و پراکندگی گیاه

این گیاه در بلوارها ، حاشیه جاده ها و در داخل پارکها کشت می شود.پراکندگی آن در ایران: الموت، قزوین، ارتفاعات البرز، جنوب کشور، سهند، نیشابور کوه دنا، پل زنگوله، کندوان، دره کرج، نساء،لرستان، اراک، همدان ، گرگان ( مینودشت، بین نوده و شاهرود ، علی آباد، بین شاه پسند سابق و بجنورد، جنگل گلستان در ارتفاعات 1000 متری)، مازندران ، گیلان، آذربایجان( دره قطور، قاسملو)، کرمانشاه ، زنجان، اصفهان، بختیاری، فارس، کرمان، کردستان( خورخوره سقز، روستای بست از توابع فعلی دیواندره، سرشیو سقز، باخان از توابع مریوان، سلطان احمد در شهرستان مریوان، کوه نکروز از توابع سقز، اویهنگ و خواشت و رشنش ، پیر خضران، هشمیز و شیان از توابع سنندج ، چهل چشمه ، قصر شیرین و....

خواص درمانی

گل نسترن ازنظرطب قدیم ایران گرم وخشک است:

قسمت گوشتدار و کوزه ای شکل به علت دارا بودن تانن - ویتامینC و موارد مختلف دیگر  اثر ضد اسکوربوت ,قابض و مدر دارد. از این جهت در رفع حالات اسهالی ,اختلاط خونی - انقباض غیر ارادی ماهیچه های معده , بیماری های ناشی از التهاب و ورم کلیه ها, دردهایی که به علت پیدایش سنگ کلیه عارض می شود به کار میرود.

۱) سرشارازویتامین Cمی باشد.در100گرم آن ۶۰۰میلی گرم (۶گرم)ویتامین Cوجود دارد درحالی که ۱۰۰گرم پرتقال فقط دارای ۵۰میلی گرم ویتامین Cاست بنابراین مقدارویتامین Cگل نسترن۱۲۰برابرپرتقال و 3 برابر لیموترش است.

۲) درمان کننده حبس البول است.

۳) بوی بد بدن را دفع می کند.آنهائی که عرق زیادمی کنندوبوی بد می گیرند باید تن خودرا بعدازحمام کردن بادم کرده گل وبرگ نسترن آبکشی کنند.

۴) آرام کننده اعصاب است.

۵) اسهال رابرطرف می کند, مخصوصاً در مسلولین.دم کرده آن راحتی می توان به کودکان برای رفع اسهال داد.

۶) خونریزی ازسینه رابندمی آورد.

۷) سنگ و ورم کلیه رارفع می کند.

۸) الیاف داخلی سای نورودون ضدانگل است مخصوصاًکرم اسکاریس راودراین موردباید0.5گرم آن رامخلوط باعسل خورد.

۹) اگردرادرارآلبومین وجود داشته باشدبرای برطرف کردن آن ازدم کرده این گیاه استفاده کنید.

۱۰) بی خوابی رابرطرف می کند.

۱۱) انقباض ماهیچه های معده رابرطرف می کند.

۱۲) سرعت جریان خون رادرپوست زیادکرده وباعث لطافت پوست می شود.

۱۳) دررفع غم وغصه مؤثراست.

۱۴) برای رفع طپش قلب ازدم کرده آن بنوشید.

۱۵) معده راتقویت می کند.

۱۶) مصونیت بدن رادر مقابل بیماریها بالا می برد.

۱۷) برای ترمیم شکستگی استخوان ورفع ورم مقعد ضمادی ازبرگ این گیاه درست کرده وروی قسمت شکستگی یاتورم قرار دهید.

18)چون گل نسترن شیرین است حشرات رابه خودجذب می کند, مخصوصاًحشره مخصوصی به نام سای نیپس Cynipsکه دراثر نیش زدن،برجستگی های کوچکی پوشیده ازتاروبه رنگ سبز مایل به قرمز درآن به وجودمی آوردکه به نام (به دگار)Bedegarمعروف است که خواص طبی مهمی دارد.مخصوصاًبرای بیماران مسلول تقویت کننده بوده ومانع عرق کردن می شود؛وهمچنین مقدارآلبومین درادرار راکم می کند.(به دگار)اثر آرام کننده اعصاب نیز دارد.

19)مواد موثره این گیاه سبب کاهش اسید اوریک و معالجه ناراحتیهای ناشی از نقرس می گردد. از این مواد همچنین برای مداوای تورم کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود. روغن دانه های نسترن کوهی در صنایع بهداشتی و آرایشی مورد استفاده فراوانی دارد.

بر اثر مدر بودن نیز می توان از آن در موارد مختلف بدون اینکه عمل تحریک کننده بر روی مجاری ادرار داشته باشد, استفاده بعمل آورد.

جوشانده میوه مشروط بر آنکه 10 دقیقه بیشتر طول نکشد , به علت داشتن مقدار کافی ویتامین C در رفع عوارض ناشی از کمبود ویتامین C در بدن , اثر بسیار مفید ظاهر می کند.

تارهای داخل میوه( سینورودون) اگر بر روی پوست بدن کشیده شود ایجاد خارش شدید می کند. بررسیهای مختلف نشان داده است که مصرف تارهای مذکور به علت اثر تحریک کنندگی که دارد, چون باعث دفع کرم می شود از این جهت می توان از آن برای دفع آسکاریس ها در اطفال استفاده نمود.

دم کرده برگ و گل این گیاه جهت شستشوی زخمها و اولسرها , سوختگی ها و در درمان آنها بکار می رود.گلبرگها کمی قابض بوده و از این رو آن را به عنوان قابض و رنگ کننده و جهت تهیه اسانس گل سرخ و گلاب به کار می رود.

میوه این گیاه همچنین مقاومت بدن را دربرابر بیماریها و اپیدمی ها بالا می برد.میوه ها در عین حال فعالیت آنزیمی را تقویت نموده , تولید گلبولهای قرمز را تحریک کرده , برای درمان نقاهت مفید و با احساس سرما و لرز به خوبی مبارزه می کند.

جزایری چنین می نویسد: میوه نسترن دارای جوهر لیمو, ترشی سیب, قند انگور و جوهر مازو است و یک رزین و یک پکتین است.به علت داشتن مقدار زیاد ویتامین C مانند لیمو, کلم, گوجه فرنگی و تره دارای ارزش غذایی زیادی است.فقدان ویتامین C از فعالیت نسوج می کاهد و سبب عدم مقاومت در مقابل امراض عفونی می گردد و بدن انسان را سرد می نماید و انسان همیشه احساس خستگی می نماید.میوه نسترن , فعالیت ما را بیشتر می کند و قدرت مقاومت بدن را در مقابل امراض زیاد می کند و در مواقع قولنج, نفریت و سنگهای مثانه و تمام ناراحتی های مجاری ادرار آن را تجویز می کنند.(2,4,5,8)

 نحوه و میزان مصرف

1.  دم کرده: دم کرده 50 در 1000 میوه این گیاه به عنوان قابض و آرام کننده تجویز می شود. دم کرده گل نسترن نوشابه بسیار معطر و خوشمزه ای است که در اکثر کلینیک های اروپایی مورد استفاده قرار میگیرند. در میان مردم دنیا سوئیسیها بیش از همه به این نوشیدنی سرشار از ویتامین C  اهمیت می دهند. برای فراهم کردن این نوشیدنی مسکن اعصاب کافی است چند دانه میوه گل نسترن را برای چند دقیقه دم کنید وسپس آن را به مصرف برسانید.در طی مدت کوتاهی به اثر معجزه آسای این دم کرده ی خوشرنگ و معطر پی می برید.

2.     جوشانده میوه آن مشروط بر آنکه بیش از 10 دقیقه نجوشیده باشد به عنوان ضد اسکوربوت و به عنوان داروی رفع کمبود ویتامین C توصیه می شود و بکار می رود و برای آرامش اعصاب و رفع بیخوابی نیز استفاده می شود.

3.     جوشانده 50 در 1000 آن که مدت زیادی جوشیده باشد بطوریکه مقدار آن به نصف حجم تقلیل یافته باشد به عنوان مدر و مقوی کلیه ها تجویز می شود

4.     از گرد میوه آن به مقدار 0.5-0.6 گرم به عنوان ضد اسکوربوت مصرف می شود.

5.  برای معالجه ورم چرکی کلیه ها و معالجه نفریت و آلبومین در ادرار 50 گرم میوه تازه گیاه را به مدت 2 ساعت در 1 لیتر آب سرد خیس کنید بعد آن را روی آتش قرار دهید تا 3 دقیقه بجوشد و سپس آن را دم کرده , صاف و شیرین نمائید و به تدریج بنوشید, این جوشانده حبس البول , نرمی استخوان و کمبود ویتامین های بدن را نیز برطرف می کند.

6. 50 گرم میوه آن را در 1 لیتر آب سرد بریزید و روی حرارت قرار دهید تا به جوش آید و 5 دقیقه بجوشد سپس آن را کنار بگذارید تا به مدت 10 دقیقه دم بکشد و آن را میل نمائید در درمان سنگ کلیه مفید است.

7.  جوشانده این میوه بند آورنده خون(در ناراحتی لثه) بوده و درد دندان را کاهش می دهد.

8.   تارهای درون میوه (قسمت کوزه ای شکل) به مقدار 0.30 گرم مخلوط در عسل جهت دفع کرم بکار می رود.

9.   از میوه نسترن کوهی نوعی مارمالاد به روش زیر تهیه می شود:
مقداری میوه آن را که پس از فرا رسیدن نخستین سرما چیده شده باشد انتخاب کرده, محتویات درون آن یعنی دانه و تارهای آن را به دقت خارج می سازند و آنها را به قطعاتی تقسیم کرده و هم وزن آن قند اضافه می کنند و به خوبی له می نمایند به طوریکه بصورت مخلوط یکنواخت درآید , با این ترتیب چون در مارمالاد حاصل مقدار ویتامینها بطور کامل باقی می ماند, اثر درمانی موثرتری پس از مصرف آن ظاهر می گردد.

10.   مربای سای نورودون:ابتداباید سای نورودون را به خوبی تمیز کرده،پوست،الیاف داخلی ودانه هارااز آن خارج کنیدودرداخل ظرفی که سرکه داردبریزید وبهم بزنیدتا نرم شودسپس آن راکوبیده والک کنید،وقسمت صاف شده رابا۵/۱برابروزنش قندیاشکرمخلوط کرده وبپزیدتابه صورت خمیر یکنواختی درآید.

11.   شربت نسترن:یک کیلوگرم سای نورودون رابا۲۵۰گرم نبات کوبیده یا شکرمخلوط کرده و۵/۱لیترنیزعرق نعناع به آن اضافه کنید ودرجای گرمی بگذارید بماند.البته هرروزآن راتکان دهید بعدازدوهفته آن راصاف کنید.مقدار مصرف آن یک فنجان سه بار درروز است.

12.   عرق نسترن:یک چهارم لیوان ازعرق نسترن رابایک لیوان آب مخلوط کرده،سپس آن راشیرین کنید.ازاین شربت می توانیدچندلیوان درروز بنوشید

 چاي ميوه گل نسترن
خواص: پايين آورنده فشار خون، ضد قند خون، ضد ورم، مسكن درد كليه، ضد اسهال، ضد سرماخوردگي،  مقوي معده ،سرشار از ويتامين ٍٍٍث

طرز تهيه: ۱۵ عدد در يك قوري+ ۲ ليوان آب سرد + نبات

نام محلی : شیشنک  SISENAK  نام علمی : BORAGO – OFFICI – NALIS   گیاهی  است علفی   ، یکساله به ارتفاع پانزده تا هفتاد سانتیمتر و دارای ساقه منشعب شیاردار و پوشیده از تارهای خشن که امروزه در غالب  مناطق اروپا مانند منطقخ مدیترانه ، فرانسه ، آفرقای شمالی و بعضی نواحی آسیا مانند ایران و... می روید .قسمت مورد استفاده این گیاه ، گل و برگ و یا سرشاخه گلدار آن است که در کد کس  KODEKS    منحصراً  مصرف گل آن ذکر شده است .

 يکي از عجايب سلسله کوه هاي البرز که قله عظيمي چون دماوند دارد، پرورش چندين نوع گياه دارويي است که اثر درماني زيادي دارند و منحصراً در دامنه هاي اين کوه به عمل مي آيند و در کوه هاي ديگر اثري از آنها نيست. چندي پيش جرايد ايران از يکي از اين گياهان سخن گفته و اثرات سحرآميز آن را بيان داشتند و نوشتند که کارشناسان خارجي بذر اين گياه را به کشورهاي ديگر برده اند، ولي با کوشش فراوان نتوانسته اند آن را به عمل آورند، زيرا اين گياه فقط در زادگاه اوليه خود سبز مي شود.

هر چند در کتب قديم به گل گاوزبان " لسان الثور" مي گويند، ولي در واقع نام ديگري ندارد. اسم فرانسوي، انگليسي، آلماني، ترکي و غيره هم ندارد، چون در هيچ نقطه اي از زمين جز دامنه کوه هاي البرز به عمل نمي آيد و با گياه ديگري که در آذربايجان و شهرهاي ديگر ايران و کشورهاي ديگر مي رويد و به غلط به گاوزبان مشهور شده است، نسبتي ندارد. براي اينکه اين اشتباه که حدود چند قرن است پزشکان و دارو سازان را گمراه کرده است، از بين برود اين را "گل گاوزبان" و ديگري را "گياه گاوزبان" بناميد. اين دو گياه متفاوت هستند، تنها گل هايشان کمي به هم شبيه است، هيچگونه خواص مشترکي ندارند و از نظر منافع طبي با هم متضاد مي‌‌باشند. گل هاي "گل گاوزبان" درشت تر از گل هاي"گياه گاوزبان" است.

"گل گاوزبان" در ايران، و "گياه گاوزبان" در اروپا و امريکا شهرت زيادي دارند. پزشکان سنتي ايران در معالجه بسياري از امراض از "گل گاوزبان" استفاده مي کردند و نتيجه مي گرفتند. پزشکان جديد هم خواص "گل گاوزبان" را مي دانستند و براي دسته اي ديگر از امراض تجويز مي نمودند و چون عطاران فرقي بين "گل گاوزبان" و "گياه گاوزبان" قايل نبودند، آنها را به جاي هم مي دادند، و به همين جهت معالجه آنها نتيجه نمي داد و محققين از اينکه خواص و منافع اين گياه از بين رفته است در تعجب بودند.

يکي از مترجمين، تمام فوايد "گياه گاوزبان" راترجمه کرده و به "گل گاوزبان" نسبت داده، سپس پرسيده است: چرا ايرانيان فقط از گل گاوزبان استفاده مي کنند؟... به برگ و سرشاخه هاي آن توجهي ندارند، در جواب ايشان بايد بگوييم که گل گاوزبان، فقط گلش فوايد طبي دارد، زيرا گياهي که  فرنگي ها به او "بوراش" مي گويند گل گاوزبان نيست.

صاحب کتاب "تحفه" در شرح گاوزبان چنين مي نويسد: گل گاوزبان لاجوردي و شبيه گل انار بوده و تخم آن مستدير( حلقوي شکل )  و لعابي است و در کوه هاي دارالمرز(البرز) بسيار زياد يافت مي شود. گياه ديگري که در اصفهان و بعضي از بلاد، گاوزبان مي دانند "مرماخوز" است که گل آن لاجوردي و کوچک و مدور است. ("مر" نام قبيله اي از ساکنان شمال افريقاست که بذر چند گياه دارويي را که يکي از آنها گياه گاو زبان است به اسپانيا برده  و در آنجا پرورش داد و استعمال آنها را در طب معمول داشته‌‌اند. اين گياهان به اسامي مختلف مرماتوس، مرماهوس، مرمازا در کتب طبي قديم وارد شده و خواص آنها تحقيق گرديده است.) بعد از جنگ هاي صليبي گياه گاوزبان را از اسپانيا به اروپا آوردند و در آنجا کاشتند و چون در کتاب قانون ابو علي سينا از گل گاوزبان زياد تعريف شده بود و اين کتاب نيز در مورد قبول و استناد استادان پزشکي اروپا بود، به همين جهت مورد توجه واقع گرديد، ولي متاسفانه گياه گاوزبان هيچ يک از خواص گل گاوزبان اصلي را نداشته و در عوض منافع ديگري داشت که کم کم محققين اروپايي به آن پي بردند. از جمله معلوم شد که سرشاخه، گل و برگ اين گياه داراي مقداري شوره بوده، عرق وادرار را زياد مي کند. در صورتي که در کتب طبي ايرانيان که در دانشگاه هاي اروپا تدريس مي شد، چنين خواصي را به او نسبت نداده بودند.

گل گاوزبان اصلي

اين گياه به طور خودرو، منحصراً در دامنه ي کوه هاي البرز به عمل مي آيد و تاکنون اهلي نشده و قابل کشت نيست.

- مقوي روح و اعضاي رئيسه بدن بوده، حواس پنجگانه يا بهتر بگويم، حواس هجده گانه آدمي را تقويت مي کند.

- شکم را نرم و کيسه صفرا را باز مي کند، اخلاط سوخته سوداوي را از معده خارج و عوارض آن را از بين مي برد.

- جوشانده آن همراه با داروهاي ديگر جهت سرسام(مننژيت)، برسام(ورم حجاب حاجز)، ماليخوليا، جنون و رفع حواس پرتي مفيد مي باشد.

- جوشانده آن نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز مي کند.

- سينه را نرم مي کند، تنگي نفس و درد گلو را شفا مي دهد.

- دلهره و وحشت را از بين مي برد و غم و غصه را کم مي کند و براي کساني که با خود حرف مي زنند سودمند مي باشد.

- جوشانده آن با عسل جهت تنگي نفس تجويز شده است.

- جويدن برگ تازه آن جهت درمان جوش هاي چرکي دهان اطفال، برفک، سستي بيخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال مي باشد.

- عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوي، وسواس و خفقان مفيد است.

- داراي منيزيم بوده و از سرطان پيشگيري مي کند.

- تحقيقات جديد بيانگر اين مطلب هستند که عصاره آبي گل گاوزبان دارويي مؤثر و بي‌خطر براي درمان بيماران مبتلاء به اختلال وسواسي اجباري مي باشد.

- گل گاوزبان داراي موسيلاژ به ميزان ?-? درصد، فلاونوئيد 15/0درصد و آنتوسيانين با آگليکون دلفينيدين و سيانيدين به ميزان 34/13 درصد و به مقدار ناچيز آلکالوئيد از دسته پيروليزيدين است.

- گل مرغوب گلي است که داراي دم سفيد و گلبرگ هاي بنفش باشد. برگ هاي تازه گل گاوزبان داراي مقدار زيادي ويتامين C مي باشد.

*پس اين گياه داراي شوره نيست، عرق و ادرار را زياد نمي کند

خواص درمانی :

گل و برگ آن اثر نرم کننده  ، معرق  ، مدر  ، آرام کننده و تصفیه کننده خون دارد . مصرف آن در تمام مواردی که نیاز به  تقویت اعمال  کلیه ، برونشها و پوست باشد مانند زکام ، سرفه ، برونشیت ، نزله ، ذات الریه ، بی اختیاری دفع ادرار ، سودا ، خنازیر ، حالات تحریکی و احتقانی اعضایی مانند کلیه ، کبد و طحال و همچنین خیز اندامها توصیه گردیده است . از گل گاوزبان به علت مدر بودن در آغاز بیماریهای سر خک ، مخملک ، به منظور دفع  مواد سمی از راه عرق  و ادرار استفاده می شود . همانطور که مصرف زیاد آن زیان ندارد ، اثر آن بطی ء می باشد .له شده برگ های تازه گل گاوزبان اگر بر روی کورک و دمل و ورم ها و سوختگیها گذاشته  شود و یا جوشانده گرم آن به صورت ضماد روی کورکها و دملها نهاده شود موجب تسکین درد و بهبود آن می گردد.

اين گياه به طور خودرو، منحصراً در دامنه کوه‌هاي البرز به عمل مي‌آيد و تاکنون اهلي نشده و قابل کشت نيست.
ـ مقوي روح و اعضاي رئيسه بدن بوده، حواس پنجگانه يا بهتر بگويم، حواس هجده گانه آدمي را تقويت مي‌کند.
ـ شکم را نرم و کيسه صفرا را باز مي‌کند، اخلاط سوخته سوداوي را از معده خارج و عوارض آن را از بين مي‌برد.
ـ جوشانده آن نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز مي‌کند.
ـ سينه را نرم مي‌کند، تنگي نفس و درد گلو را شفا مي‌دهد.
ـ دلهره و وحشت را از بين مي‌برد و غم و غصه را کم مي‌کند و براي کساني که با خود حرف مي‌زنند سودمند است.
ـ جوشانده آن با عسل جهت تنگي نفس تجويز شده است.
ـ جويدن برگ تازه آن جهت درمان جوش‌هاي چرکي دهان اطفال، برفک، سستي بيخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال است.
ـ عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوي، وسواس و خفقان مفيد است.
ـ داراي منيزيم بوده و از سرطان پيشگيري مي‌کند.
ـ تحقيقات جديد بيانگر اين مطلب هستند که عصاره آبي گل گاوزبان دارويي مؤثر و بي‌خطر براي درمان بيماران مبتلا به اختلال وسواسي اجباري است.
ـ گل مرغوب گلي است که داراي دم سفيد و گلبرگ‌هاي بنفش باشد. برگ‌هاي تازه گل گاوزبان داراي مقدار زيادي ويتامين C است.

دم‌کرده گل‌گاوزبان به همراه سنبل‌الطیب و لیموعمانی یک نوشیدنی نشاط‌آور و آرام‌بخش است که استفاده از آن به جای چای و قهوه در مجالس عزاداری برای ایجاد آرامش درونی توصیه می‌شود

صور دارویی :

دم کرده بیست تا شصت گرم برگ یا گل گاوزبان در یک لیتر آب به مقدار دو تا سه فنجان در روز در فاصله غذاها (برای آن که دم کرده گل گاوزبان دارای همان رنگ طبیعی خود باشد باید عمل دم کردن به سرعت انجام شود . )در استعمال خارجی  ( استفاده از له شده برگهای تازه و استفاده از جوشانده گرم آن به صورت ضماد )جوشانده پنجاه  تا صد گرم آن در یک لیتر آب بکار می رود . برگ تازه گل گاوزبان اگر با برگ بولاغ اوتی و گل قاصد به صورت له شده در آید ، سپس شیره آنهابا فشار گرفته شود ، عصاره ای به دست می آید که به عنوان تصفیه کننده خون مصرف می گردد .از مصرف های دیگر گل گاوزبان آن است که از برگ آن در بسیاری نواحی بصورت سالاد استفاده می کنند . برگ پخته گل گاوزبان نیز  مانند اسفناج  مصرف می شود .  معمولاٌ از گل گاوزبان  برای  رنگ کردن  سرکه استفاده می کنند . به علاوه از آن  نوعی تنطور  و ورنی آبی رنگ تهیه می شود .گل گاوزبان در فرمول شربت سالسیاره کمپوزه وارد می گردد .

 طرز تهیه مربای گل گاو زبان :

مواد لازم

گل گاوزبان ۵۰ گرم
شکر ۱۰۰ گرم
آب چهار پیمانه
آبلیمو یک قاشق غذاخوری

  طرز تهیه :

گل‌های گاوزبان‌ را از شب قبل در آب خیس کنید تا خاک‌شان گرفته شود، بعد آن را در آبکش ریخته و کاملا بشویید تا تمیز شود. آب و شکر را در قابلمه مسی (حتما باید مسی باشد) ریخته تا قوام بیاید و کش‌دار شود. گل‌‌ها را داخل آن ریخته و چهار الی پنج دقیقه صبر کنید تا چند جوش بزند. در آخر آبلیمو را اضافه کنید تا مربا کپک نزند.

منجير در دوران جنگ تجميلي چند اعزامي به جبهه هاي جنگ داشت كه حاصل آن چند جانباز و يك شهيد به نام شهيد حسن محمدي بود .

و حال می خوانیم متن کامل وصیت نامه شهید حسن محمدی را و درود و صلوات بر روح پاکش

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود بی کران به پیشگاه مقدس یگانه منجی عالم بشریت امام عصر (عج) و نائب بر حقش امام امت کوبنده ظالمان و فریاد رس و راهنمای گمراهان از بی راهه و معین تمام مسلمین جهان و با درود و سلام فراوان به خانواده های معظم شهدا - اسرا - مفقودین - معلولین و مجروحین و باعرض ادب و سلام وصیت نامه خود را آغاز می کنم .

بقیه وصیت نامه در ادامه مطلب

نمای کلی روستای زیبای منجیر

 نام روستا : منجیر

استان : مازندران

شهرستان : نوشهر

بخش : کجور

دهستان : پنجک رستاق

  روستاي منجير ، روستایی بسیار زیبا و خوش آب و هوای در دل كوهستان است .

روستاي منجير با بيش از 800 نفر جمعيت در فاصله 60 كيلومتري جنوب شرقي نوشهر و به دور از هياهوي شهر واقع شده است.این روستا روی شیب 60 درجه با جنس صخره ای و با شرایط دلتایی و U شکل است و در معرض رانش و واریزه های سنگی و صخره ای قرار دارد .

روستاي منجير بعد از روستاي سما  و قبل از روستاي كيكو است و بعد از سما مكانيست به نام ( گسن پل به زبان محلي ) و به زبان فارسي ( جايی كه گوسفندان در آنجا استراحت مي كردند ) و بعد به روستاي منجير وارد مي شويم . رود خانه اي وسط محل قرار گرفته است كه روستا را به دو قسمت تقسيم مي كند که به اصطلاح (اين دست واون دست) گفته مي شود.

در این روستا گلهای زینتی و میوه های فصلی به وفور یافت می شود. تنوع جانوری در این منطقه بسیار زیاد است که شامل جانوران اهلی و غیر اهلی می شود و پلنگ ایرانی یکی از این نمونه هاست . مردم این منطقه اغلب به کار کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. دين مردم روستا اسلام و مذهبشان شيعه مي باشد . 

 در روستای منجير زيارتگاهي روی کوه قرار دارد  که اطراف آن از قبرستان پر شده و پشت امامزاده هم  شهیدی  به نام شهید حسن محمدی دفن می باشد.  امام زادگاني که در آنجا دفن هستند  به نامهای  امام زاده خالق ، امام زاده سليمان و امام زاده علي نامگذاری شدند که نسل آنها به حضرت علی (ع) می رسد .